давучы́цца, -вучу́ся, -ву́чышся, -ву́чыцца; зак.

1. Завяршыць сваю адукацыю, закончыць навучанне чаму-н.

Вайна не дазволіла д.

2. да чаго. Правучыцца да якога-н. тэрміну.

Д. да восьмага класа.

3. да чаго. Працяглай вучобай давесці сябе да якіх-н. непрыемных вынікаў (разм.).

Давучыцца да прытуплення зроку.

|| незак. даву́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ахво́та, -ы, ДМ -во́це, ж., да чаго або з інф.

Жаданне, імкненне задаволіць якія-н. свае патрэбы, імкненні, схільнасці, захапленні.

А. вучыцца.

Дзе няма ахвоты, там няма работы (прыказка). Мне спяваць а.

◊

Ахвота бярэ (разм.) — ёсць жаданне да чаго-н.

Сагнаць ахвоту (разм.) — задаволіць жаданне, нацешыцца, здаволіцца чым-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мажлі́васць, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і магчымасць. Яшчэ будучы хлапчуком, .. [Азаркевіч] пасвіў авечкі ў сваёй вёсцы.., каб зарабіць кавалак хлеба і мець мажлівасць зімою вучыцца. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднакла́снік, ‑а, м.

Той, хто вучыцца або вучыўся ў адным класе з кім‑н. Са школы.. [Пеця і Даша], як суседзі, заўсёды вярталіся разам, часцей — у шумным натоўпе аднакласнікаў. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадву́чвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. Адвучыцца ад чаго‑н. — пра ўсіх, многіх.

2. Разм. Закончыць навучанне, перастаць вучыцца — пра ўсіх, многіх. Паадвучваліся дзеці ў школе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

uczęszczać

незак.

1. наведваць, прыходзіць;

uczęszczać do szkoły — хадзіць у школу;

2. кніжн. вучыцца;

uczęszczać na uniwersytet — вучыцца ва універсітэце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

studíeren

1.

vt вывуча́ць

2.

vi вучы́цца (у ВНУ), штудзі́раваць; дасле́даваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

про́пісь ж., в разн. знач. про́пись;

вучы́цца піса́ць па ~сях — учи́ться писа́ть по про́писям;

напіса́ць су́му ~ссю — написа́ть су́мму про́писью

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

apprehensive

[,æprɪˈhensɪv]

adj.

1) насьцяро́жаны, по́ўны трыво́гі, дрэ́ннага прадчува́ньня

2) ке́млівы, здо́льны вучы́цца

3) успрыма́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

рая́ль, ‑я, м.

Музычны клавішны інструмент з металічнымі струнамі, нацягнутымі па гарызанталі. Іграць на раллі. Вучыцца па класу раяля.

•••

Кабінетны раяль — раяль невялікага памеру (у адрозненне ад вялікага, канцэртнага).

[Ад фр. royal — каралеўскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)