дэзарганізава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад дэзарганізаваць.

2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў стане дэзарганізацыі. Дэзарганізаваныя сілы ворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vanquish [ˈvæŋkwɪʃ] v. fml (in, at) перамага́ць; адо́льваць, асі́льваць;

vanquish the enemy разбі́ць во́рага;

vanquish a country пакары́ць краі́ну;

vanquish a temptation устая́ць пе́рад спаку́саю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БІЗА́НТ,

у грэчаскай міфалогіі заснавальнік г. Візантый (Бізантый). Сын Пасейдона і Кераэсы, дачкі Іо і Зеўса. Адбіў нападзенне на горад фракійскага цара Гемаса і гнаў ворага да аддаленых раёнаў Фракіі. У яго адсутнасць на горад напаў скіфскі цар Одрыс, жонка Бізанта Фідалея з жанчынамі закідала лагер ворага ядавітымі змеямі і выратавала Візантый.

т. 3, с. 149

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скальп

(англ. scalp, ад лац. scalpere = скабліць)

знятая з галавы забітага ворага скура з валасамі як ваенны трафей у індзейцаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэзарганізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Выклікаць дэзарганізацыю каго‑, чаго‑н., унесці беспарадак, замяшанне ў што‑н. Дэзарганізаваць работу. Дэзарганізаваць ворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свіне́ц, -нцу́, м.

Мяккі, вельмі цяжкі метал сінявата-шэрага колеру.

Здабыча свінцу.

◊

Сустрэць (ворага) свінцом — ружэйным агнём, кулямі.

Як свінцом налітыя — вельмі натруджаныя ад стомы, хваробы і пад. — аб адчуванні цяжару ў руках, нагах і пад.

|| прым. свінцо́вы, -ая, -ае.

Свінцовая куля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абры́нуць, -ну, -неш, -не; -ры́нь; -нуты; зак., што.

1. Імкліва абрушыць што-н. на каго-, што-н.

А. на ворага глыбы камення.

2. перан. З вялікай сілай накіраваць што-н. на каго-н.

А. усю злосць на бюракратаў.

|| незак. абрына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́бля, -і, мн. -і, -бель і -яў, ж.

Халодная зброя з доўгім выгнутым клінком.

Сячы шаблямі ворага.

Атрад у сто шабель (г.зн. складаецца са ста кавалерыстаў).

|| памянш. ша́белька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

|| прым. ша́бельны, -ая, -ае.

Шабельныя ножны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изгна́ние выгна́нне, -ння ср.;

жить в изгна́нии жыць у выгна́нні;

изгна́ние врага́ выгна́нне во́рага;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

правія́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Уст. Прадукты для арміі. Не маючы ні правіянту, ні патронаў, батальён стойка біўся.., адбіваючы атакі ворага штыкамі. Колас.

[Ням. Proviant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)