склада́емае, ‑ага, н.

У матэматыцы — велічыня (лік), якая складваецца з другой велічынёй (лікам).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмі́стар, ‑а, м.

Паўправадніковае супраціўленне, велічыня якога ў значнай ступені залежыць ад тэмпературы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напру́жанне, -я, н.

1. гл. напружыць.

2. Сканцэнтраванне намаганняў, затрата вялікай энергіі, сіл для ажыццяўлення чаго-н.

Слухаць з напружаннем.

3. Ненатуральнае становішча, напружанасць у якой-н. галіне дзейнасці.

Н. міжнародных адносін.

4. Велічыня, якая характарызуе сілу ціску або расцяжэння, што прыходзіцца на адзінку плошчы цвёрдага цела (спец.).

5. Велічыня, якая характарызуе работу электрычных сіл пры перамяшчэнні электрычнага зараду (спец.).

Электрычнае н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Паказаная адрэзкам прамой матэматычная велічыня, якая характарызуецца лікавым значэннем і напрамкам.

|| прым. ве́ктарны, -ая, -ае.

Вектарнае вылічэнне (матэматычная дысцыпліна).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіла,

вектарная фіз. велічыня.

т. 14, с. 374

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

намагні́чанасць, ‑і, ж.

Стан цела, якое падверглася намагнічванню. // Велічыня, якая характарызуе такі стан цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытво́рны, ‑ая, ‑ае.

Утвораны ад іншых форм, велічынь і пад. Вытворнае слова. Вытворная велічыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыхо́днасць, ‑і, ж.

Спец. Матэматычнае паняцце, якое азначае, што некаторая пераменная велічыня мае граніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

иско́мый

1. шука́ны;

2. мат. шука́емы;

иско́мая величина́ шука́емая велічыня́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подкоренно́й в разн. знач. падкарэ́нны;

подкоренна́я величина́ мат. падкарэ́нная велічыня́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)