капіталі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Прадстаўнік пануючага класа капіталістычнага грамадства, які валодае капіталам і атрымлівае прыбавачную вартасць шляхам эксплуатацыі наёмнай працы. Клас капіталістаў.

2. Разм. Багацей, багатыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wartość

wartoś|ć

ж. вартасць;

~ć wymienna — менавая вартасць;

~ć kaloryczna — каларыйнасць;

lecznicze ~ci — лекавыя якасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спажыве́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да спажыўца. Спажывецкі попыт.

2. Які служыць для задавальнення якіх‑н. патрэб. Спажывецкія тавары. Спажывецкая кааперацыя. □ Тут некалі былі склады раённага спажывецкага саюза. Лынькоў.

3. перан. Характэрны для чалавека, які імкнецца задаволіць толькі ўласныя патрэбы. Адкуль усё-такі ў некаторых падлеткаў спажывецкія адносіны да жыцця? «Маладосць». Стафанковіч выхаваў свайго сына эгаістам, сябелюбцам, чалавекам са спажывецкімі адносінамі да жыцця. Луфераў.

•••

Спажывецкая вартасць гл. вартасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mhrwert

m -(e)s дадатко́вая ва́ртасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wrtbetrag

m -(e)s, -träge ва́ртасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

denomination [dɪˌnɒmɪˈneɪʃn] n.

1. relig. веравызна́нне, канфе́сія

2. finance ва́ртасць;

money of small denomination купю́ры мало́й ва́ртасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

surplus2 [ˈsɜ:pləs] adj. (to) залі́шні, празме́рны; дадатко́вы;

a surplus population перанасе́ленасць;

surplus value econ. прыба́вачная ва́ртасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

robocizna

ж. вартасць працоўнай сілы; аплата працы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

приба́вочный эк. прыба́вачны;

приба́вочный труд прыба́вачная пра́ца;

приба́вочный проду́кт прыба́вачны праду́кт;

приба́вочная сто́имость прыба́вачная ва́ртасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эвальва́цыя

(фр. évaluation, ад value = цана, вартасць)

ацэньванне, аблічэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)