warfare [ˈwɔ:feə] n.

1. вайна́; вае́нныя дзе́янні;

conduct warfare ве́сці баявы́я дзе́янні;

the science of warfare вае́нная наву́ка;

nuclear warfare я́дзерная вайна́

2. канфлі́кт; барацьба́;

class warfare кла́савы канфлі́кт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кровапралі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які суправаджаецца кровапраліццем. Кровапралітная вайна. Кровапралітны бой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hostilities

вае́нныя дзе́яньні, вайна́ f., змага́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

the sword

а) вайна́

б) сі́ла збро́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

лака́льны örtlich; lokl;

лака́льная вайна́ lokler Krieg

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

тата́льны Totl-, totl;

тата́льная вайна́ totler Krieg

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Befriungskrieg

m -(e)s, -e вызвале́нчая вайна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Bürgerkrieg

m -(e)s, -e грамадзя́нская вайна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wltkrieg

m -(e)s, -e сусве́тная вайна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Präventvkrieg

[-vεn-]

m -(e)s, -e прэвентыўная вайна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)