братазабо́йства, ‑а, н.

1. Забойства свайго брата.

2. Забойства чалавека свайго класа, сваёй нацыі, свайго народа ў часе вайны. І вось пайшло акопнае братанне. Братазабойства — усім адна бяда. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Калець доўга, неаднаразова. [Маша:] — Нібы чула, што бяда нейкая!.. І от жа пальцы два адмарозіў... Валіць, пэўна. І папакалеў, мабыць, за ноч тую... Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Злы́дзень ’шкодны чалавек, ліхадзей’, ’нягоды, бяда’ (ТСБМ), злы́дня ’бядота’ (Бяльк.), злы́дні ’бядота, недахваткі’ (Нас.). Рус. злы́день, арх., валаг., паўн.-дзвін., омск., карэльск., тул., цвяр., арл., варонеж., кур. ’злы чалавек’, урал. ’махляр’, валаг. ’скнара’, алан., вяцк., перм., урал., сарат., варонеж., калуж., пск. ’гультай’, кур., арл., калуж., бранск., смал., варонеж., вяцк., перм. ’бядняк, жабрак’, злы́дни тамб. ’інтрыгі, свавольствы’, паўн., зах., паўд.-смал., арл., том., сіб. ’цяжкі час, беднасць’, укр. зли́день ’бядняк’, зли́дні ’нягоды, бяда’. Польск. złydnia ’бяда’ < укр. (Дарашэўскі, 10, 1172). Усх.-слав. спалучэнне злы дни ’цяжкія дні’. Параўн. пералік ’злых дзён’ у старых календарах (Трыфуновіч, Азбучник српских средњовековних књижевних појмова, 1974, 94–95), адкуль злыдні з далейшым граматычным пераафармленнем на адз. л. (злыдня, злыдзень) і семантычнай зменай: ’кепскі час’ > ’цяжкі час’ > ’ліха, бяда’ > ’чалавек, што церпіць бяду, ліха’ ці ’ліхадзей’. Гл. злы, дзень, параўн. добры дзень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Desáster

n -s, - бяда́, няшча́сце; крушэ́нне, катастро́фа (перан.)

planetarisches ~ — касмі́чная катастро́фа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Erbármen

n -s жаль, лі́тасць, спачува́нне

es ist zum ~! — вось бяда́ [лі́ха]!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Нібяды́ ’добра’ (Жд. 2). Спалучэнне адмоўя з т. зв. родным воклічу назоўніка бяда, параўн. такое бяды (Карскі 2-3, 410).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

накати́ться

1. накаці́цца, насу́нуцца;

2. перен. (внезапно появиться, возникнуть) прост. насу́нуцца, навалі́цца;

накати́лась беда́ навалі́лася (насу́нулася) бяда́ (лі́ха).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бе́дствие ср. бе́дства, -ва ср., бядо́та, -ты ж., бяда́, -ды́ ж., няшча́сце, -ця ср.;

сигна́л бе́дствия сігна́л няшча́сця;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

невели́кий

1. (небольшой по размерам) невялі́кі;

2. (незначительный, пустяковый) невялі́кі, нязна́чны, дро́бязны;

◊

невелика́ беда́ тако́й бяды́, невялі́кая бяда́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бядо́та, ‑ы, ДМ ‑доце, ж.

Разм.

1. Бяда, гора. Да ўсіх Галіных бядот дадалася новая, ужо зусім рэальная бяда: стараста паведаміў ёй, каб збіралася ў Германію. Няхай.

2. Матэрыяльныя нястачы, беднасць, галеча, бедната. І тут нейк сама сабою ўспомнілася Панямонь і марная страта грошай, праўда, невялікіх, але ў такой бядоце яны мелі б значную сілу. Колас. І там, дзе гібелі Ў бядоце бясконцай, Жыццё маладое ўстала Нанова. Броўка.

3. зб. Бедната, бедныя людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)