poorness

[ˈpʊrnəs]

n.

1) бе́днасьць, гале́ча, бяда́ f.

2) недахо́п -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kalamität

f-, -en няшча́сце, бяда́; ця́жкасці, турбо́ты

wírtschaftliche ~ — эканамі́чнае ўзрушэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Malheur

[ma'lø:r]

n -s, -e i -s непрые́мнасць, няшча́сце; няўда́ча, бяда́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ліхома ’бяда, цяжкае становішча’ (Нік.). Да ліха (гл.). Аб суфіксе ‑ма гл. Сцяцко (Афікс. наз., 54).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

calamity

[kəˈlæməti]

n., pl. -ties

1) вялі́кае няшча́сьце, бяда́ f

2) катастро́фа f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

папакале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Калець доўга, неаднаразова. [Маша:] — Нібы чула, што бяда нейкая!.. І от жа пальцы два адмарозіў... Валіць, пэўна. І папакалеў, мабыць, за ноч тую... Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

братазабо́йства, ‑а, н.

1. Забойства свайго брата.

2. Забойства чалавека свайго класа, сваёй нацыі, свайго народа ў часе вайны. І вось пайшло акопнае братанне. Братазабойства — усім адна бяда. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Злы́дзень ’шкодны чалавек, ліхадзей’, ’нягоды, бяда’ (ТСБМ), злы́дня ’бядота’ (Бяльк.), злы́дні ’бядота, недахваткі’ (Нас.). Рус. злы́день, арх., валаг., паўн.-дзвін., омск., карэльск., тул., цвяр., арл., варонеж., кур. ’злы чалавек’, урал. ’махляр’, валаг. ’скнара’, алан., вяцк., перм., урал., сарат., варонеж., калуж., пск. ’гультай’, кур., арл., калуж., бранск., смал., варонеж., вяцк., перм. ’бядняк, жабрак’, злы́дни тамб. ’інтрыгі, свавольствы’, паўн., зах., паўд.-смал., арл., том., сіб. ’цяжкі час, беднасць’, укр. зли́день ’бядняк’, зли́дні ’нягоды, бяда’. Польск. złydnia ’бяда’ < укр. (Дарашэўскі, 10, 1172). Усх.-слав. спалучэнне злы дни ’цяжкія дні’. Параўн. пералік ’злых дзён’ у старых календарах (Трыфуновіч, Азбучник српских средњовековних књижевних појмова, 1974, 94–95), адкуль злыдні з далейшым граматычным пераафармленнем на адз. л. (злыдня, злыдзень) і семантычнай зменай: ’кепскі час’ > ’цяжкі час’ > ’ліха, бяда’ > ’чалавек, што церпіць бяду, ліха’ ці ’ліхадзей’. Гл. злы, дзень, параўн. добры дзень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Desáster

n -s, - бяда́, няшча́сце; крушэ́нне, катастро́фа (перан.)

planetarisches ~ — касмі́чная катастро́фа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Erbármen

n -s жаль, лі́тасць, спачува́нне

es ist zum ~! — вось бяда́ [лі́ха]!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)