напаўсо́н, ‑сну, м.

Стан, блізкі да сну; дрымота. Ужо ў напаўсне.. [Буднік] распрануўся і лёг. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіна́нтрап, ‑а, м.

Старажытны, блізкі да пітэкантрапа, тып выкапнёвага чалавека, рэшткі якога знойдзены ў Кітаі.

[Ад лац. Sina — Кітай і грэч. ántrōpos — чалавек.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суро́дзіч, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сваяк, родзіч.

2. Чалавек, блізкі з кім-н. па паходжанні, нацыянальнай прыналежнасці, месцы нараджэння.

3. перан. Жывёліна або расліна, што належаць да аднаго роду.

Кошка і яе дзікія суродзічы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

convenient to

informal

блі́зкі да чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

caudal

[ˈkɔdəl]

adj.

за́дні, блі́зкі да хваста́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

alter ego [ˌæltərˈi:gəʊ] n. лацін. (pl. alter egos)

1. друго́е «я»

2. са́мы блі́зкі ся́бра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крэ́ўны

1. blútsverwandt;

2. (вельмі блізкі) náhe stéhend; ínnig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

іры́дый, ‑ю, м.

Рэдкі ў прыродзе хімічны элемент, цяжкі тугаплаўкі метал шаравата-белага колеру, блізкі да плаціны.

[Ад грэч. iris, iridos — радуга.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ártverwandt

a ро́днасны, блі́зкі (сваёй сутнасцю)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

náhe gelégen

a блі́зкі, (най)бліжэ́йшы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)