alter ego [ˌæltərˈi:gəʊ] n. лацін. (pl. alter egos)

1. друго́е «я»

2. са́мы блі́зкі ся́бра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крэ́ўны

1. blútsverwandt;

2. (вельмі блізкі) náhe stéhend; ínnig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

іры́дый, ‑ю, м.

Рэдкі ў прыродзе хімічны элемент, цяжкі тугаплаўкі метал шаравата-белага колеру, блізкі да плаціны.

[Ад грэч. iris, iridos — радуга.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

náhe gelégen

a блі́зкі, (най)бліжэ́йшы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

náhe stéhend

a (D) блі́зкі, прыблі́жаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ártverwandt

a ро́днасны, блі́зкі (сваёй сутнасцю)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бли́зкий

1. в разн. знач. блі́зкі;

бли́зкий к о́бмороку блі́зкі да непрыто́мнасці;

бли́зкое родство́ блі́зкае свая́цтва, блі́зкая ро́днасць;

бо́лее бли́зкий больш блі́зкі, бліжэ́йшы;

са́мый бли́зкий друг са́мы блі́зкі ся́бар;

пе́рвые снежи́нки — ве́стники бли́зкой зимы́ пе́ршыя сняжы́нкі — вестуны́ блі́зкай зімы́;

журнали́ст, бли́зкий к прави́тельственным круга́м журналі́ст, блі́зкі да ўра́давых ко́лаў;

2. бли́зкие мн., сущ. блі́зкія, -кіх;

в кругу́ свои́х бли́зких сяро́д сваі́х блі́зкіх;

3. (в знач. сказуемого переводится наречием) блі́зка;

бли́зок день блі́зка дзень;

◊

быть в бли́зких отноше́ниях с кем быць у блі́зкіх адно́сінах з кім;

не бли́зкий свет не блі́зкі свет;

бли́зок ло́коть, да не уку́сишь блі́зка ло́каць, ды не ўку́сіш;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́паўзак, ‑зка, м.

Вялікі чарвяк, адзін з відаў дажджавога чарвяка. Выпаўзак — гэта чарвяк-гігант, блізкі сваяк дажджавому. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приближённый​I

1. прил. прыблі́жаны, блі́зкі;

2. м., сущ. прыблі́жаны, -нага м., блі́зкая асо́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Мятне́йшы ’адметны, больш паважаны’ (Юрч. Фраз. 3), рус. смал. метнейший ’самы блізкі’. Да мета (гл.), адметны, прыкметы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)