а́льфа-выпраме́ньванне н фіз Álphastrahlung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

а́льфа-праме́нні мн фіз Álphastrahlen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

а́льфа-радыеакты́ўнасць ж фіз Álphaaktivität [-vi-] f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

а́льфа-часці́нкі мн ядзерн Álphateilchen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

а́льфа-тэрапі́я

(ад альфа + тэрапія)

лячэбнае прымяненне альфа-часціц (радонавыя ванны, радыеактыўныя павязкі і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

а́льфа-спектраскапі́я

(ад альфа + спектраскапія)

раздзел ядзернай спектраскапіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

а́льфа-лічы́льнік м фіз Álphazähler m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

а́льфа-спектро́метр

(ад альфа + спектрометр)

прыбор для вымярэння энергіі (энергетычнага спектра) альфа-часціц, якія выпраменьваюцца радыеактыўнымі ядрамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

а́льфа-распа́д м ядзерн Álphazerfall m -(e)s, Álphaumwandlung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аме́га, ‑і, ДМ амезе, ж.

Назва апошняй літары грэчаскага алфавіта.

•••

Ад альфы да амегі гл. альфа.

Альфа і амега гл. альфа.

[Грэч. o mega.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)