bill of rights

акт пра грамадзя́нскія правы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sabotage​1 [ˈsæbətɑ:ʒ] n.

1. сабата́ж

2. дыве́рсія;

an act of sabotage дыверсі́йны акт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Скласці (складаць) акт з мэтай засведчыць наяўнасць або адсутнасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інвестыту́ра, ‑ы, ж.

Гіст.

1. Акт перадачы зямельнага ўладання феадалу. Цырымонія інвестытуры.

2. Зацвярджэнне каталіцкага епіскапа ў духоўным сане.

[Лац. inverstitura.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заканада́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з укладаннем і выданнем законаў. Заканадаўчая ўлада. Заканадаўчы орган. Заканадаўчы акт.

•••

Заканадаўчая ініцыятыва гл. ініцыятыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odwetowy :

czyn odwetowy — акт помсты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Wíllenshandlung

f - акт во́лі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абвінава́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе абвінавачанне. Абвінаваўчы акт. Абвінаваўчае заключэнне. □ Для абвінаваўчай прамовы старшыня даў слова пракурору. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закон,

нарматыўна-прававы акт.

т. 6, с. 506

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

каі́тус ко́ітус

(лац. coitus)

палавы акт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)