уцэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; зак., у каго-што і каму ў што.

Страляючы, кідаючы або ўдараючы, папасці ў каго-, што-н.

Камень уцэліў яму ў патыліцу.

У. каменем у акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ваке́ннік ’шкляр’ (Грыг.). Да вакенны < акно.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

італья́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Італіі, італьянцаў, належыць ім. Італьянская мова. Італьянскае мастацтва.

•••

Італьянскае акно гл. акно.

Італьянская бухгалтэрыя гл. бухгалтэрыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вакно́ Гл. акно (Палессе Талст., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ке́пскі, -ая, -ае.

1. Не такі, як трэба, якога хацелася б; дрэнны.

К. малаток.

Кепска (прысл.) зроблена акно.

2. у знач. вык. ке́пска каму. Пра цяжкі душэўны або фізічны стан.

Дзіцяці стала к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забира́ть​II несов. (заделывать, заколачивать) забіва́ць; (загораживать) загаро́джваць;

забира́ть окно́ до́сками забіва́ць акно́ до́шкамі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ваке́нніца ’аканіца’ (Грыг., Юрч., Мат. Гом., Гарэц.). Да вакенны < акно.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адве́сіць, -ве́шу, -ве́сіш, -ве́сіць; -ве́шаны; зак., што.

Адкрыць што-н. завешанае; зняць або адсунуць убок тое, чым было што-н. завешана.

А. акно.

◊

Адвесіць губы (разм., неадабр.) — надзьмуцца, пакрыўдзіцца.

|| незак. адве́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабра́цца, -бяру́ся, -бярэ́шся, -бярэ́цца; -бяро́мся, -бераце́ся, -бяру́цца; -бра́ўся, -ра́лася; -бяры́ся; зак.

1. 3 цяжкасцю прайсці, пранікнуць.

П. праз гушчар.

2. Прайсці тайком, пракрасціся, пранікнуць.

П. ў хату праз акно.

|| незак. прабіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаўкру́глы, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму паўкруга. Напаўкруглае акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)