вібра́тар
(ад 
1) прылада, прыстасаванне для ўтварэння рытмічных ваганняў;
2) 
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вібра́тар
(ад 
1) прылада, прыстасаванне для ўтварэння рытмічных ваганняў;
2) 
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
канхо́іда
(ад 
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ГІДРО́ГРАФ
(ад гідра... + ...граф),
храналагічны графік штодзённых расходаў вады за пэўны перыяд у пэўным створы вадасцёку. Будуецца паводле звестак пра расход вады ў месцы назірання за сцёкам у вызначаны 
В.В.Дрозд.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
галс
(
1) напрамак руху паруснага судна адносна ветру;
2) снасць паруснага судна, якая ўтрымлівае ніжні пярэдні вугал паруса;
3) 
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
section 
1. ча́стка, 
cut into sections разраза́ць на ча́сткі
2. се́кцыя (у розн. значэннях); дэта́ль
3. раздзе́л (газеты, часопіса 
a sports section раздзе́л спо́рту (у газеце)
4. 
5. пара́граф (у тэксце)
6. сячэ́нне, разрэ́з, про́філь
7. 
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ве́ктар
(
1) 
2) 
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
медыя́на
(
2) велічыня, што знаходзіцца ў сярэдзіне рада велічынь, размешчаных па ўзрастаючай або сыходнай лініі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ве́ктар
(
2) велічыня, якая характарызуецца памерам і напрамкам і можа быць геаметрычна прадстаўлена ў выглядзе адрэзка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
перы́яд, -у, 
1. 
2. У матэматыцы:
1) перыяд функцыі — лік, пры дадаванні якога да аргумента некаторай функцыі значэнне функцыі не змяняецца;
2) перыяд дробу — група лічбаў, якія нязменна паўтараюцца ў адной і той жа паслядоўнасці ў бясконцых дзесятковых дробах.
3. Адносна закончаны фрагмент тэксту, часткі якога звязаны паміж сабой сінтаксічна, лексічна і інтанацыйна (
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рабро́, -а́, 
1. Дугападобная вузкая косць, якая ідзе ад хрыбетніка да грудной косці.
2. Звычайна выгнутая частка каркаса якога
3. 
4. Вузкі край ці бок прадмета (па яго даўжыні), кант¹ (у 1 
Адны рэбры — хто
Палічыць рэбры каму — пабіць, збіць каго
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)