сепары́равацца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак. і незак.

1. Разм. Аддзяліцца (аддзяляцца), адасобіцца (адасабляцца).

2. толькі незак. Зал. да сепарыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсе́сці (аддзяліцца, адстаць) sich lstrennen, sich lslösen; bgehen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адсе́сці, -ся́ду, -ся́дзеш, -ся́дзе; -се́ў, -се́ла; -ся́дзь; зак.

1. Перасесці далей ад каго-, чаго-н.

А. ад акна.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аддзяліцца, адстаць (пра скарынку хлеба).

|| незак. адсяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адарва́цца

1. (аддзяліцца) sich lösen; sich lsreißen*;

2. (перастаць займацца) sich lsreißen*; sich von der rbeit lsreißen, die rbeit [Beschäftigung] bbrechen*;

3. (страціць сувязь, аддзяліцца) die Verbndung verleren*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

садра́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., здзярэ́цца; зак.

1. Злупіцца, зняцца (пра кару, скуру і пад.), аддзяліцца ад паверхні.

На пальцы садралася скура.

2. Стаць непрыгодным ад доўгага ўжывання (пра венік, шчотку і пад.).

|| незак. здзіра́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ізалява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак. і незак.

1. Адасобіцца (адасабляцца), аддзяліцца (аддзяляцца) ад навакольнага асяроддзя. Ізалявацца ад людзей.

2. незак. Зал. да ізаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

break away

а) адлама́цца; адарва́цца

б) уцячы́, вы́зваліцца; аддзялі́цца; адпа́сьці

в) Sport стартава́ць пе́рад сыгна́лам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адпачкава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ку́ецца; зак. (спец.).

1. Аддзяліцца, выдзеліцца шляхам пачкавання.

А. з апалай галіны.

2. перан. Аформіцца ў самастойную адзінку, выдзеліўшыся з агульнага цэлага; адасобіцца.

З брыгады адпачкаваўся атрад.

|| незак. адпачко́ўвацца, -аецца.

|| наз. адпачкава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адтапі́ць, -таплю́, -то́піш, -то́піць; -то́плены; зак., што.

1. Падаграваючы, прымусіць аддзяліцца, стваро́жыцца.

А. кіслае малако.

2. Расплавіўшы, ператварыўшы ў вадкі стан, аддзяліць адно рэчыва ад другога.

А. усе прымесі з сала.

|| незак. адто́пліваць, -аю, -аеш, -ае і адтапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблама́цца, -ламлю́ся, -ло́мішся, -ло́міцца; -ламі́ся; зак.

Ломячыся, аддзяліцца, адваліцца.

Галіна дрэва абламалася.

|| незак. абло́мвацца, -аецца і абло́млівацца, -аецца (да 1 знач.).

|| наз. абло́м, -у, м. (да 1 знач.), абло́мванне, -я, н. (да 1 знач.) і абло́мліванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)