альбе́да

(п.-лац. albedo = белізна, ад лац. albus = белы)

велічыня, якая характарызуе здольнасць паверхні якога-н. цела адбіваць прамянёвую энергію Сонца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

run off

а) аддрукава́ць, вы́друкаваць; адбіва́ць, рабі́ць ко́піі

б) уцяка́ць

в) сьцяка́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chime​2 [tʃaɪm] v.

1. звіне́ць (пра званы);

The bells are chiming. Звіняць званы.

2. біць, адбіва́ць, прабіва́ць (пра гадзіннік);

The clock chimed midnight. Гадзіннік прабіў поўнач.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

parry [ˈpæri] v.

1. адбіва́ць (удар, нападзенне)

2. пары́раваць;

parry a question ухіля́цца ад адка́зу на пыта́нне

3. ухіля́цца, адчэ́плівацца, адкру́чвацца (ад чаго-н.); пазбяга́ць (чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

odbijać

незак.

1. адбіваць;

2. адлюстроўваць, адбіваць;

3. палігр. аддрукоўваць;

4. навіг. адчальваць;

odbijać na kim swój gniew — зрываць на кім свой гнеў;

гл. odbić

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wybijać

wybija|ć

незак.

1. выбіваць;

2. прабіваць;

3. (манеты) чаканіць;

~ć godziny — адбіваць гадзіны;

~ć takt — адбіваць такт;

~ć klin klinem — клін клінам выганяць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wíderstrahlen, widerstráhlen

1.

vt адбіва́ць, адсве́чваць

2.

vi адбіва́цца, адсве́чвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

інтэрцэ́птар

(лац. interceptor, ад intercipere = перахопліваць, адбіваць)

рухомае прыстасаванне на крыле самалёта перад элеронам, якое служыць для паляпшэння ўстойлівасці самалёта ў палёце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

валейбо́л

(англ. volley-ball, ад volley = адбіваць на ляту + ball = мяч)

спартыўная гульня з перакіданнем мяча цераз сетку ад адной каманды да другой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

odparowywać

I незак. перан.

адбіваць, парыраваць

II незак.

1. выпарваць;

2. адпарваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)