аса́да ​1, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Тое, што і аблога (у 2 знач.). Асада крэпасці. Асада горада. Зняць асаду.

2. Гіст. Сядзіба асадніка. Яшчэ калі паны пачалі хапаць каля вёсак зямлю і рабіць сабе асады, сын Альшэўскага — лекар і вядомы забойца — выдаў бацьку карнікам за сувязь з беларускімі партызанамі. Бажко.

аса́да ​2, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Стан паводле дзеясл. асаджваць ​1 — асадзіць ​1. Яшчэ больш важная навука — Умець дагнаць касу да ладу І даць ёй выклепку, асаду. Колас.

2. Дзяржанне ў прыладах працы, інструменце (малатку, долаце, гэблі і пад.). Асада нажа.

3. Рамка. Партрэт у прыгожай асадзе.

4. Тое, што і шуфляда (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́ркі Узараная аблога; поле сярод лесу (Слаўг.). Тое ж драннё (Слаўг.).

□ ур. Доркі (поле сярод лесу) каля в. Кульшычы Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

імгла, імга, смуга, засмуж, туман; аблога, полаг, павалока, навалока, марыва, мроіва, каламута, каламуць, муць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

дзірва́н Запушчанае на многа гадоў і парослае травой поле; аблога (БРС). Тое ж дзерва́н, дзярва́н (Брасл., Маладз.), дзярва́н, дзярба́н (Сміл. Шат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

пагуля́нка

1. Аблога, пакінутае поле (Лемц. Айк.).

2. Панскі пляж, месца адпачынку паноў (у многіх месцах Беларусі).

□ в. Пагулянка Брэсц., Віц., Гродз. (Лемц. Айк.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

му́рава

1. Зямля, якая не апрацоўваецца; аблога (Брэсц., Пін.).

2. Трава мурожніца Festuca elatior L. (Лёзн. Касп., Тал. Мядзв.); самае лепшае лугавое сена (Мін. Шпіл., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

абла́м Схілы блізкіх узгоркаў уздоўж рэчкі; нізіна, парослая хмызам; зараснік з лужкамі; аблога, якая зарасла кустамі (Слаўг.). Тое ж абла́мішча, абла́мінне, абла́мічча, абла́мавічанне (Слаўг.).

□ ур. Аблам Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

дзерць Месца, дзе выкарчаваны лес, кусты ці распрацавана аблога пад поле; навіна (Мін. Лемц. Айк., Ст.-дар.).

□ ур. Дзе́рці (поле) каля в. Пасека Ст.-дар. Тое ж ві́дзерць (Кам.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

sterile

[ˈsterəl]

adj.

1) стэры́льны, стэрылізава́ны

2) неўрадлі́вы, бяспло́дны

sterile land —

а) абло́га, я́лавіна f.

б) неўрадлі́вая зямля́

3) бяспло́дны, я́лавы

a sterile cow — я́лавая каро́ва, я́лаўка f.

4) няпло́дны (пра расьлі́ны)

sterile flower — пустацьве́т -а m.

5) бяспло́дны, бясплённы, які́ не дае́ вы́нікаў, бескары́сны (пра пра́цу, нату́гі)

sterile hopes — бяспло́дныя надзе́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

до́ўбля Узматычанае месца; ляда ці аблога, якая апрацавана ўручную (Слаўг.). Тое ж даўба́нне, даўба́цце, маты́чанне, даўбаннё (Слаўг.).

□ ур. Вайдоўбля (поле) каля в. Улукі Слаўг., ур. Даўбе́ншчына каля в. Гіжэнка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)