намяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.

1. Набыць шляхам абмену нейкую колькасць чаго‑н. Намяняць марак. □ З хаты памянялі на яду ўсё, што можна было памяняць. Цяпер трэба рабіць нейкі абарот.. Ніна прыкідвае, колькі яна можа намяняць за тое, што ў торбе. Арабей.

2. Разменьваючы, набыць якую‑н. колькасць дробных грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

circulation

[,sɜ:rkjəˈleɪʃən]

n.

1) цыркуля́цыя f., кругаваро́т, абаро́т -у m.

2) пашыра́ньне, распаўсю́джваньне n.

3) валю́та f., гро́шы ў абаро́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obieg, ~u

м.

1. вярчэнне; кругабег;

obieg planet dookoła Słońca — вярчэнне планет вакол Сонца;

2. абарот; абарачэнне;

być w ~u — быць у абароце;

wyjść z ~u — выйсці з абароту;

obieg pieniężny — грашовы абарот;

obieg handlowy — гандлёвы абарот;

obieg towarowy — таварнае абарачэнне;

wprowadzić do ~u (pieniądze) — пусціць y абарот (абарачэнне) грошы; obieg krwi фізіял. кровазварот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schwíngung

f -, -en

1) гайда́нне, хіста́нне, вага́нне; вібра́цыя

2) абарачэ́нне, абаро́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lokálverkehr

m -s

1) чыг. мясцо́выя зно́сіны

2) мясцо́вы (тавара)абаро́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

retoryczny

retoryczn|y

рытарычны;

pytanie ~e — рытарычнае пытанне;

figura ~a — рытарычны абарот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Félge

f -, -n

1) во́бад (у коле)

2) спарт. абаро́т на перакла́дзіне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ínnenverkehr

m -s

1) уну́траны [унутрызаво́дскі] тра́нспарт; уну́траная су́вязь

2) эк. уну́траны абаро́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gángbarkeit

f -

1) прахо́днасць (дарогі)

2) хо́дкасць (тавару)

3) абаро́т, абарачэ́нне (грошай)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АПТО́ВЫ ГА́НДАЛЬ,

аптовы продаж, 1) гандаль партыямі тавараў вытв. прызначэння і асабістага ўжытку паміж прадпрыемствамі і гандл. арг-цыямі. Адрозніваюць гандл. абарот па матэрыяльна-тэхнічным забеспячэнні, закупках сельскагаспадарчых прадуктаў і рэалізацыі тавараў нар. ўжытку.

2) У рыначнай эканоміцы — продаж тавараў (паслуг) партыямі ці вял. колькасцю тым, хто набывае іх з мэтай перапродажу або на ўласныя патрэбы.

т. 1, с. 436

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)