Verbum

падарва́цца, -ву́ся, -ве́шся, -ве́цца; -вёмся, -вяце́ся, -ву́цца; -ві́ся; зак.

1. Загінуць ад выбуху.

П. на міне.

2. Захварэць ад цяжкай працы ці ад падымання чаго-н. цяжкага.

Цягаў каменне і падарваўся.

|| незак. падрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

падбі́ць², -даб’ю́, -даб’е́ш, -даб’е́; -даб’ём, -даб’яце́, -даб’ю́ць; падбі́; -і́ты; зак., каго (што) на што і з інф. (разм.).

Падбухторыць да чаго-н., угаварыць зрабіць што-н.

Хто яго на гэта падбіў?

|| незак. падбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

падбо́р, -у, м.

1. гл. падабраць.

2. Тое, што падабрана, збор, набор чаго-н.

Цікавы кніжны п.

П. кветак у букеце.

Удалы п. спецыялістаў.

◊

Як на падбор — аб кім-, чым-н. аднолькавага выгляду, якасці, звычайна добрай.

прызна́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. прызнацца, прызнаць.

2. Словы, у якіх хто-н. прызнаецца ў чым-н.

Пачуць чыё-н. п.

3. Станоўчая ацэнка, адносіны з боку каго-, чаго-н.

Карыстацца агульным прызнаннем.

прырэ́заць¹, -э́жу, -э́жаш, -э́жа; -э́ж; -э́заны; зак., што і чаго.

Прыбавіць зямлі шляхам межавання.

П. зямлі.

|| незак. прыраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. прыраза́нне, -я, н.

|| наз. прырэ́з, -у, м. і прырэ́зка, -і, ДМ -зцы, ж.

пы́рскацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак., чым.

1. Пакрываць сябе пырскамі чаго-н.

П. адэкалонам.

2. Пырскаць на каго-н., адзін на аднаго ці вакол сябе.

П. вадой.

|| зак. папы́рскацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. пы́рсканне, -я, н.

гімн, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Урачыстая песня, прынятая як сімвал дзяржаўнага або сацыяльнага адзінства.

Дзяржаўны г.

Беларусі.

2. Хвалебная песня або музычны твор у гонар каго-, чаго-н.

Г. працы.

Г. міру і свабодзе.

гірля́нда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -аў, ж.

Кветкі і зеляніна, сплеценыя ў выглядзе шырокай істужкі, а таксама наогул арнамент такой формы ці доўгі рад, ланцуг чаго-н.

Г. з дзеразы.

|| прым. гірля́ндавы, -ая, -ае.

гняві́ць, гняўлю́, гне́віш, гне́віць; незак., каго.

Выклікаць гнеў.

◊

Не гняві бога (разм.) — дарэмна не наракай.

Што бога гнявіць; няма чаго бога гнявіць (разм.) — няма падстаў крыўдзіцца на жыццё.

|| зак. угняві́ць, угняўлю́, угне́віш, угне́віць; угне́ваны.

У. суседку.

дагрузі́ць, -гружу́, -гру́зіш, -гру́зіць; -гру́жаны; зак.

1. што. Скончыць пагрузку чаго-н.

Д. машыну.

2. Дадаць грузу да поўнай нагрузкі.

Д. бульбу ў вагон.

|| незак. дагружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. дагру́зка, -і, ДМ -зцы, ж.