bonded

[ˈbɑ:ndɪd]

adj.

1) забясьпе́чаны бо́намі (пра доўг)

2) затрыма́ны да ўпла́ты мы́та

bonded goods — тава́р, затрыма́ны на мы́тні да ўпла́ты мы́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

care for

а) ру́піцца, дбаць пра каго́-што; забясьпе́чваць каго́

б) любі́ць

I don’t care for it — Я не люблю́ гэ́тага

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

cartel

[kɑ:rˈtel]

n.

1) картэ́ль -ю m.

2) піса́ная ўмо́ва між ваю́ючымі дзяржа́вамі (напр. пра абме́н пало́нных)

3) пісьмо́вы вы́клік на дуэ́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Catholic

[ˈkæӨlɪk]

1.

adj.

1) каталі́цкі (пра царкву́, ве́ру)

2) які́ даты́чыць старахрысьція́нскае непадзе́льнае царквы́

2.

n.

каталі́к -а́ m., каталі́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

chronic

[ˈkrɑ:nɪk]

adj.

1) зацяжны́, храні́чны (пра хваро́бу)

a chronic disease — зацяжна́я хваро́ба

2) ста́лы, ве́чны, заўсёдны

a chronic liar — ве́чны маню́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

miscarry

[mɪsˈkæri]

v.i. -ries, -rying

1) цярпе́ць няўда́чу

2) не дайсьці́, прапа́сьці (пра ліст, пасы́лку)

3) скі́нуць (дача́сна нарадзі́ць); не данасі́ць (дзіця́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

occlude

[əˈklu:d]

v.

1) забіва́ць; затыка́ць; зачыня́ць (прахо́д)

2) Chem. убіра́ць а́зы)

3) Dentistry шчы́льна сыхо́дзіцца (пра зу́бы ве́рхняй і ні́жняй сківі́цы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

openfaced

[,oʊpənˈfeɪst]

adj.

1) з шчы́рым сумле́нным тва́рам

2)

а) без на́крыўкі (напр. гадзі́ньнік)

б) (пра бутэрброд) не прыкры́ты друго́й лу́стачкай хле́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ramble

[ˈræmbəl]

1.

v.i.

1) хадзі́ць; блука́ць; вандрава́ць

2) паўзьці, распаўза́цца; віцца (пра расьлі́ну)

3) мало́ць языко́м, балбата́ць

2.

n.

прахо́дка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

unbecoming

[,ʌnbɪˈkʌmɪŋ]

adj.

1) не да тва́ру, які́ не пасу́е, не падыхо́дзіць (пра во́пратку)

2) неадпаве́дны, недарэ́чны, непрысто́йны

unbecoming behavior — непрысто́йныя паво́дзіны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)