unbecoming

[,ʌnbɪˈkʌmɪŋ]

adj.

1) не да тва́ру, які́ не пасу́е, не падыхо́дзіць (пра во́пратку)

2) неадпаве́дны, недарэ́чны, непрысто́йны

unbecoming behavior — непрысто́йныя паво́дзіны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)