старт

(англ. start)

1) момант пачатку спартыўных спаборніцтваў або ўзлёту лятальнага апарата;

2) месца, з якога пачынаюцца спаборніцтвы па хадзьбе, бегу, яздзе, плаванню;

3) перан. пачатак чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фасе́т

(фр. facette)

1) скошаная бакавая грань чаго-н., напр. люстэрка;

2) грань адшліфаванага каменя;

3) рагавіца кожнага з асобных вочак, з якіх складаецца складанае вока членістаногіх; фасетка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шкіле́т

[гр. skeleton (soma) = высахлае цела]

1) сукупнасць касцей, якія ствараюць цвёрдую аснову цела чалавека і жывёл;

2) аснова, каркас чаго-н. (напр. ш. абгарэлай машыны, ш. твора).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

штурм

(ням. Stuim)

1) рашучая атака крэпасці, горада, апорнага пункта або ўмацаванай пазіцыі праціўніка;

2) перан. рашучыя дзеянні, накіраваныя на дасягненне чаго-н. (напр. ш. космасу, ш. навукі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экстра́ктар

(лац. extractus = які выцягвае)

1) апарат для здабывання рэчываў з сумесей пры дапамозе апрацоўкі іх рознымі растваральнікамі, 2) прыстасаванне для даставання, выцягвання чаго-н. (напр. ружэйны э.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

варса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Абл. Тыкаць, пароць канцом чаго‑н. Калі мы пачалі варсаць у грубку палкамі, тхор палез у комін. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васьмідзесяціго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу, тэрмін у восемдзесят гадоў.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося восемдзесят год назад. Васьмідзесяцігоддзе фабрыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́дшыб, ‑у, м.

У выразе: на водшыбе — асобна, на некаторай адлегласці ад чаго‑н. Школа стаяла на водшыбе ад вёскі, на ўзгорку. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́зачнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць казачнага (у 2 знач.); незвычайнасць, дзівоснасць чаго‑н. Таямніца і казачнасць лесу адсунулісл кудысьці, туляцца па далёкіх кутках. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даба́віцца, ‑віцца; зак.

Дадаткова далучыцца да чаго‑н.; прыбавіцца, падбавіцца. Дабавіўся новы клопат. / у безас. ужыв. Літаратуры фальклорнай у нас крыху дабавілася. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)