даглядзе́ць сов.

1. (до конца) досмотре́ть; догляде́ть;

д. фільм — досмотре́ть (догляде́ть) фильм;

2. (каго, што) см. дагле́дзець 1, 2;

◊ не ~дзіш во́кам — запла́ціш бо́кам — смотри́ в о́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́цаць (каго, што, у чым) несов.

1. щу́пать (кого, что);

м. пульс — щу́пать пульс;

2. (искать ощупью) ша́рить;

м. кішэ́ні (у кішэ́нях) — ша́рить в карма́нах (по карма́нам)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыслухо́ўвацца (да каго, чаго) несов.

1. прислу́шиваться (к чему), вслу́шиваться (во что);

2. перен. (принимать к сведению) прислу́шиваться (к кому, чему);

1, 2 см. прыслу́хацца 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праве́даць сов.

1. (каго) прове́дать, навести́ть; наве́даться (к кому);

п. ся́бра — прове́дать (навести́ть) прия́теля;

2. (о чём-л.) прове́дать;

п. аб яго́ прыхо́дзе — прове́дать о его́ прихо́де

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стра́чваць несов.

1. (каго, што) лиша́ться (кого, чего); теря́ть, утра́чивать; (достоинство, авторитет — ещё) роня́ть;

2. тра́тить, истра́чивать; расхо́довать;

3. обл. (умерщвлять плод) вытравля́ть;

1-3 см. стра́ціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упра́ва I нареч. впра́во

упра́ва II сущ., ж., в разн. знач. упра́ва;

зе́мская ўпра́ва — ист. зе́мская упра́ва;

знайсці́ ўпра́ву на каго́-не́будзь — найти́ упра́ву на кого́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

designate

1. [ˈdezɪgneɪt]

v.t.

1) прызнача́ць (на паса́ду)

2) абазнача́ць, пака́зваць на што

3) называ́ць каго́

to be designated — быць назва́ным

2. [ˈdezɪgnət]

adj.

прызна́чаны, вы́браны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

greet

[gri:t]

v.t.

1) віта́ць

2) зьвярта́цца да каго́ (са сло́вам)

3) успрыма́ць

His speech was greeted with cheers — Яго́ная прамо́ва была́ ўспрыня́тая ра́даснымі во́клічамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

initiate

1. [ɪˈnɪʃieɪt]

v.t.

1) пачына́ць, распачына́ць, ініцыява́ць

2) урачы́ста прыма́ць у арганіза́цыю, адкрыва́ць таямні́цу

3) знаёміць, уво́дзіць каго́ ў што, утаямні́чваць

2. [ɪˈnɪʃiət]

n.

новапрыня́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cajole

[keˈdʒoʊl]

1.

v.t.

1) ла́шчыцца, лісьлі́віць

2) задо́брываць, зьмякча́ць

to cajole someone into doing something — падгавары́ць каго́ зрабі́ць што

2.

v.i.

паддо́брывацца, падла́шчвацца, падлі́звацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)