электраметры́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да электраметрыі; які праводзіцца на аснове электраметрыі. Электраметрычны аналіз.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электро́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да электрода. Электродныя працэсы. // Які з’яўляецца электродам. Электродны стрыжань.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
югасла́ўскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Югаславіі, югаславаў, які належыць, уласцівы ім. Югаслаўскі звычай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́гаднікавы, ‑ая, ‑ае.
Які з’яўляецца ягаднікам (у 2 знач.). Ягаднікавы куст. // Які складаецца з ягаднікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
япо́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Японіі, японцаў, які належыць, уласцівы ім. Японская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Зы́мша ’выступ у коміне, на які кладуць запалкі’ (петрык., Шатал.). Верагодна, утворана на базе зымсік ’карніз у печы’ з суфіксам ‑ш‑а; параўн. зы́бша ’дрыгва’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ны́прыць ’цікаваць’: ныпрыць, па сялі ходзячы, дзе які дымок угледзець (карэл., Марц.). Магчыма, балтызм, параўн. літ. пу́ргіоіі, суадноснае з niprinti ’калупацца; карпатліва працаваць’ і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пахмы́ла, пахмылішча ’пануры чалавек’, ’які не размаўляе’ (астрав., Сл. ПЗБ). Да па‑ (< прасл. po‑) і хмяліць (гл.) < прасл. xmyliti (sę) (Трубачоў, Эт. сл., 8, 45).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паўсю́дна ’усюды’ (ТСБМ). Укр. повсю́дно ’тс’. Утвораны ад прыметніка паўсю́дны, які да па‑ і ўсю́ды (гл.). Апошняе з зыходнай формы vьxǫdy (ESSJ SG, 2, 738).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Мялец ’мужчына, які меле ў жорнах’ (Інстр. III), чэш. мар. швіве, славен. mlevec ’тс’. Да малоць (гл.). Прасл. шві⇉другая ступень чаргавання асновы mol‑/ml·.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)