Verbum

аста́тні, -яя, -яе.

Які яшчэ астаўся ў наяўнасці звыш дадзенага; іншы; апошні.

Узяць астатнія рэчы.

Хутка падышлі і астатнія (наз.). З астатніх сіл стараўся.

аўтарыта́рны, -ая, -ае (кніжн.).

1. Заснаваны на безагаворачным падпарадкаванні ўладзе, аўтарытэту, дыктатуры.

А. рэжым.

2. Які імкнецца ўмацаваць свой аўтарытэт.

|| наз. аўтарыта́рнасць, -і, ж.

аэрамеха́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Раздзел механікі, які вывучае газападобныя асяроддзі і іх уздзеянні на апушчаныя ў іх целы.

|| прым. аэрамехані́чны, -ая, -ае.

балбату́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Чалавек, які занадта многа гаворыць, пустаслоў.

Абяцанні балбатуна.

|| ж. балбату́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х.

бандуры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на бандуры.

|| ж. бандуры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Трыа бандурыстак.

ба́нькі, -нек, адз. ба́нька, -і, ДМ -ньцы, ж.

Набор невялікіх шклянак, які ўжыв. ў медыцыне, каб выклікаць прыліў крыві да скуры.

Паставіць б.

барахо́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які скупляе і перапрадае старыя рэчы.

|| ж. барахо́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. барахо́льшчыцкі, -ая, -ае.

барэ́ц, -рца́, мн. -рцы́, -рцо́ў, м.

Спартсмен, які займаецца адным з відаў барацьбы (класічнай, вольнай, дзюдо і інш.).

|| прым. барцо́ўскі, -ая, -ае.

Б. прыём.

адка́тчык, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Горнарабочы, які працуе на адкатцы.

А. вугалю.

|| ж. адка́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. адка́тчыцкі, -ая, -ае.

зро́слы, -ая, -ае.

1. Які зросся з чым-н. у адно цэлае.

Зрослыя пялёсткі.

Зрослыя арэхі.

2. Пакрыты расліннасцю, зарослы.

Зрослая густой травой пожня.