схематы́зм
(гр. schématismos = абрысы, форма)
спрошчанасць, трафарэтнасць у мысленні, у адлюстраванні чаго-н.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
падахво́ціць (да чаго і з інф.) сов. побуди́ть (к чему и с инф.); (склонить к чему-л.) подговори́ть (на что и с инф.); подстрекну́ть, подзадо́рить; разохо́тить (на что, к чему и с инф.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падахво́чваць (да чаго і з інф.) несов. побужда́ть (к чему и с инф.); (склонять к чему-л.) подгова́ривать (на что и с инф.); подстрека́ть; подзадо́ривать; разохо́чивать (на что, к чему и с инф.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
панабіра́цца сов. (о многом, во множестве)
1. (стать полным) напо́лниться;
2. (усвоить от кого-л. что-л.) набра́ться;
3. (чаго) зарази́ться (чем);
4. (насекомых) набра́ться;
5. прост. (наесться) нажра́ться;
6. прост. (напиться) набра́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыле́гчы (да чаго і без дап.) сов., в разн. знач. приле́чь;
п. адпачы́ць — приле́чь отдохну́ть;
трава́ ~лягла́ да зямлі́ — трава́ прилегла́ к земле́;
суке́нка до́бра ~лягла́ да фігу́ры — пла́тье хорошо́ прилегло́ к фигу́ре
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скіро́ўваць несов.
1. направля́ть; повора́чивать; см. скірава́ць 1;
2. (на што, да чаго, куды) перен. направля́ть, склоня́ть, клони́ть (к чему, куда);
ён ~вае размо́ву да таго́, каб... — он кло́нит разгово́р к тому́, что́бы...
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дале́йшы, ‑ая, ‑ае.
Які з’яўляецца працягам чаго‑н. папярэдняга; наступны. Цэлае лета жыла Аленка думкаю аб новай школе, аб далейшай сваёй навуцы. Колас. Хлопцы пусціліся ў далейшую дарогу. Маўр. // Размешчаны за чым‑н., далей чаго‑н. [Макара] пацягнула паглядзець, што напісана там, на тых далейшых шчытках. Дуброўскі. // у знач. наз. дале́йшае, ‑ага, н. Будучае. У далейшым будзем рабіць інакш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дасле́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., каго-што.
Зрабіць (рабіць) навуковы разгляд з мэтай пазнання, высвятлення чаго‑н. Даследаваць пытанне. □ Аўтару трэба было больш дэталёва даследаваць некаторыя моманты стылю К. Чорнага. Шкраба. // Уважліва і падрабязна агледзець (аглядаць) каго‑, што‑н., азнаёміцца (азнаямляцца) з чым‑н. для высвятлення, вывучэння каго‑, чаго‑н. Даследаваць нетры балот. Даследаваць дно ракі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
балабо́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.
Разм.
1. Звінець, гучэць.
2. перан. Балбатаць, малоць лухту. Гаворкі ўжо людскае [у Пракопа] не будзе: чаўпе, балабоніць, плявузгае, а што да чаго — не разбярэш. Вітка. // У адносінах да чаго‑н., што ўтварае гукі. [Грачова:] — Бухгалтар!.. Выходзіш з дому, дык радыё выключай. У мяне сваё ёсць... Што яно мне тут увесь дзень балабоніць! Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вымага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
1. Дамагацца чаго‑н. прымусам, сілай, пагрозамі; настойліва патрабаваць. Вымагаць грошы.
2. чаго, са злучн. «каб» і без дап. Патрабаваць. Вымагаць да сябе ўвагі. Работа вымагае ўмення. □ Радасць працы вымагае, каб усё тое, што добра зроблена, было заўважана і адзначана. Чорны. Садзяцца госці, ды не зразу,.. Бо так шляхетнасць вымагае. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)