геадэзі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне геадэзіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гебраі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне гебраістыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

германі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне германістыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідраметры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне гідраметрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драпіро́ўшчык, ‑а, м.

Спецыяліст па драпіроўцы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыда́ктык, ‑а, м.

Спецыяліст па дыдактыцы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зато́чнік, ‑а, м.

Спецыяліст па заточцы, заточванню. Майстар-заточнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індаеўрапеі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне індаеўрапеістыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іспані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне іспаністыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калёўшчык, ‑а, м.

Спецыяліст па калёўцы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)