ініцыяты́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які валодае ініцыятывай (у 2 знач.), здольны да самастойных актыўных дзеянняў; прадпрымальны. Ініцыятыўны рабочы. Ініцыятыўная камісія. □ Раней знаходлівы, ініцыятыўны, цяпер .. [Рашчэня] нічога не мог прыдумаць. Шамякін. У саўгасе гаспадарка была ўжо наладжана, а тут патрэбен валявы, ініцыятыўны і вопытны чалавек, здольны за кароткі час падняць заняпалую арцель. Новікаў. // Звязаны з праяўленнем ініцыятывы. Ініцыятыўныя дзеянні. □ Трэба стварыць упэўнены, баявы рабочы настрой у кожным працоўным калектыве, дабівацца ініцыятыўкай, творчай работы — работы ў поўным сэнсе слова наватарскай. Машэраў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аўтама́тчык, ‑а, м.
1. Рабочы, які абслугоўвае аўтамат (у 1 знач.). Токар-аўтаматчык.
2. Баец, узброены аўтаматам (у 2 знач.). Голуб памятаў, як паласнула шэра-зялёную нямецкую калону першая чарга яго аўтаматчыкаў... Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́яльшчык, ‑а. м.
1. Работнік сельскай гаспадаркі, які займаецца пасевам насення. [Бязуглаў:] — Павінен вам сказаць, што сеяльшчыкі зусім не маюць вопыту квадратна-гнездавога пасеву. Савіцкі.
2. Рабочы, які заняты прасейваннем чаго‑н. Сеяльшчык гравію.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чатырохта́ктны, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які складаецца з чатырох тактаў; які працягваецца чатыры такты. Чатырохтактная паўза.
2. Такі, у якім рабочы працэс адбываецца за чатыры такты поршня (пра рухавік унутранага згарання). Чатырохтактны рухавік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кабіне́т
(фр. cabinet)
1) службовае памяшканне ва ўстанове, на прадпрыемстве для адказнага работніка;
2) рабочы пакой у кватэры;
3) памяшканне, абсталяванае для заняткаў, працэдур (у навучальных установах, паліклініках і інш.);
4) урад у некаторых краінах (напр. к. міністраў).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
сельскагаспада́рчы lándwirtschaftlich, Lándwirtschafts-;
сельскагаспада́рчы рабо́чы lándwirtschaftlicher Árbeiter;
сельскагаспада́рчая тэ́хніка Lándmaschinen pl;
заво́д сельскагаспада́рчых машы́н Lándmaschinenfabrik f -, -en;
сельскагаспада́рчыя рабо́ты lándwirtschaftliche Árbeiten; Bestéllungsarbeiten pl (па апрацоўцы зямлі)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
roboczy
robocz|y
рабочы, працоўны;
~у dzień — працоўны дзень;
siła ~a — працоўная (рабочая) сіла;
ubranie ~e — працоўнае (рабочае) адзенне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
качага́р, ‑а, м.
Рабочы, які абслугоўвае топкі паравых катлоў. Васіль памагаў машыністу, паліў топку, — качагар з яго быў вельмі ўвішны і неспакойны. Мележ. — Эй, там, качагар, паддай агню ды добра сачы за парай! Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыбіра́льшчык, ‑а, м.
Рабочы, які займаецца прыбіраннем, навядзеннем чыстаты, парадку дзе‑н. У трох пакоіках сельсавета не было нікога. Толькі на ганку з двара сядзеў стары аднаногі Мікодым, нязменны вартаўнік і прыбіральшчык сельсавета. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́тачнік, ‑а, м.
1. Той, хто пляце сеткі (у 1 знач.).
2. Рабочы на машыне, якая вырабляе паперу. Сетачнік тае. Кавалёў за першую працоўную вахту выпрацаваў каля трох тон паперы дадаткова да плана. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)