адсве́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адсвечваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адслае́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адслаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсло́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адслойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсу́тнасць, ‑і, ж.

Стан паводле знач. дзеясл. адсутнічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адурэ́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. адурэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адцягваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшука́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адшукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азанава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. азанаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́йканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. айкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аказа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)