náchsinnen

* vi (über A) ду́маць, разважа́ць (пра што-н.), заду́мвацца (над чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hinwégsehen

* vi (über A) глядзе́ць вышэ́й (над галовамі, паўз акуляры і да т.п.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прасвіста́ць сов.

1. просвисте́ть, просвиста́ть;

п. два разы́ — просвисте́ть два ра́за;

салаве́й ~та́ў усю́ ноч — солове́й просвисте́л (просвиста́л) всю ночь;

~та́ла над галаво́й ку́ля — просвисте́ла над голово́й пу́ля;

2. просвисте́ть, просвиста́ть;

п. марш — просвисте́ть (просвиста́ть) марш;

3. перен., прост. (зря израсходовать) просвиста́ть;

п. гро́шы — просвиста́ть де́ньги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

belabor

[bɪˈleɪbər]

Brit. belabour, v.t.

1) мо́цна біць, лупцава́ць

2) зьдзе́квацца з каго́-чаго́, зьдзе́кліва насьміха́цца з каго́-чаго́, над кім-чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dominant

[ˈdɑ:mɪnənt]

1.

adj.

1) даміну́ючы, найбо́льш уплыво́вы, пану́ючы; гало́ўны, вяду́чы

2) які́ ўзвыша́ецца над акалі́чнаю мясцо́васьцю

2.

n. Mus.

даміна́нта f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

forelock

I [ˈfɔrlɑ:k]

n.

ку́дзер -а m., па́сма валасо́ў над ілбо́м, чуб -а m.

II [ˈfɔrlɑ:k]

n., Tech.

за́гваздка f., шплінт -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wzdłuż

1. уздоўж; наўсцяж; па-над;

wzdłuż rzeki — ўздоўж ракі; па-над ракой;

wzdłuż drogi — наўсцяж дарогі;

2. у даўжыню; удоўж;

pokój ma cztery metry wzdłuż — пакой мае чатыры метры ў даўжыню

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

беласне́жны, ‑ая, ‑ае.

Падобны колерам на снег, вельмі белы. І песням першы раз сягоння Такая шыр, такі прастор! Пяеш унізе — яна звоніць На грані беласнежных гор. Танк. Над пакгаузам кружыліся галубы, усё вышэй і вышэй узнімаючыся над страхой, пабліскваючы на сонцы беласнежнымі крыллямі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпа́рына, ‑ы, ж.

1. Тое, што і выпарэнне (у 2 знач.). Гэты дым асаджвалі ранкавыя туманы, але як толькі ўздымалася сонца над лесам, едкія выпарыны цягнуліся зноў. Пестрак.

2. Пот, які выступае па целе. Худзенькі.. тварык [Віці] пакрыўся выпарынай, над губой блішчэлі дробныя кропелькі поту. Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кры́ўдзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак., каго.

Рабіць крыўду каму‑н. Дрэнны ён хлопец: навошта было так крыўдзіць матку, казаць ёй такія дзёрзкія словы? Колас. І калі здзекуецца нада мною хтосьці — Над Бацькаўшчынай здзекуецца ён маёй, Калі ж над ёй — мяне тым крыўдзіць найцяжэй. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)