паветраду́ўка, ‑і, ДМ ‑дуўцы; Р мн. ‑дувак; ж.
Спец. Машына для падачы паветра, газу пад высокім піскам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перфарацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да перфарацыі. Перфарацыйная дарожка фотаплёнкі. // Які служыць для перфарацыі. Перфарацыйная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
планетахо́д, ‑а, М ‑ходзе, м.
Машына, на якой можна перамяшчацца з месца на месца на планетах (акрамя зямлі).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сенанагру́зчык, ‑а, м.
Сельскагаспадарчая машына для падборкі сена з валкоў і падачы яго на машыну, павозку і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сенападава́льня, ‑і, ж.
Сельскагаспадарчая машына для падачы сена вялікімі ахапкамі па вышкі ці ў будынак, дзе яно складваецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цяга́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які служыць для выцягвання чаго‑н. (цяжкасцей, грузаў і пад.). Цягальная машына. Цягальная лябёдка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шматсаста́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з многіх частак, які вылучаецца складаным саставам, складанай канструкцыяй. Шматсастаўны раствор. Шматсастаўная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ма́гель ’прылада, якой качаюць бялізну’ (Нас.), ма́глі ’вялікі станок для катання бялізны’ (Мядзв.), ’прыстасаванне для валяння сукна’ (Касп.). Запазычана з польск. magiel, męgiel ’валік, якім катаюць бялізну’, ’маглярня’, ’апрэтурная машына’ < ням. Mange(l) < с.-лац. manganum < грэч. μάγγανον ’ваенная машына, якая шпурляе каменне’, якая вельмі нагадвала машыну для катання бялізны, вынайдзенную ў Нюрнбергу’ (Брукнер, 317; Васэрцыер, 146; Махэк₂, 350). Сюды ж маглява́ць ’катаць бялізну вальком’ (Сцяшк., Нас.), ’румяніць твар’, ’уціраць тлушч у валасы’ (Нас.), малявацца, маглёўка ’катанне бялізны’, ’жанчына, якая любіць займацца аздабленнем галавы’ (Нас.). Гл. таксама ма́глі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
брашурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.
Сшываць лісты ў кнігу.
|| зак. збрашурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.
|| наз. брашурава́нне, -я, н. і брашуро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
|| прым. брашурава́льны, -ая, -ае і брашуро́вачны, -ая, -ае.
Брашуравальная машына.
Брашуровачны цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апта́йп
(англ. optype)
палігр. аўтаматычная машына для фотанабору радкоў, якія аказаліся прапушчанымі наборна-пішучай машынай.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)