антыпа́тыя ж Antipathíe f -, Ábneigung f -; Wíderwille(n) m -(n)s;

мець антыпа́тыю да каго-н, чаго-н éine Ábneigung háben (gegen A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ап’яне́ць

1. betrúnken [beráuscht] sein;

крыху́ ап’яне́ць ángetrunken [ángeheitert, benébelt] sein; leicht beschwípst sein;

2. (быць у стане ўзбуджанасці) trúnken [beráuscht] sein (ад чаго-н von D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ачышча́цца

1. sich réinigen, sich säubern;

ачышча́цца ад чаго-н von etw. (D) frei wérden; sich befréien;

2. (праясніцца) hell [klar] wérden, sich klären

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жахну́цца

1. von Furcht [Entsétzen] gepáckt wérden; entsétzt sein;

2. (адхіснуцца) (vor Schreck) zusámmenfahren* vi (s), zurückschrecken* vi (s) (ад чаго-н vor D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

замата́ць wíckeln vt, wínden* vt (вакол чаго-н um A); umwíckeln vt, umwínden* vt (чым-н mit D); áufwickeln vt; áufspulen vt (накруціць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прынале́жнасць ж

1. (да арганізацыі і г. д.) Zúgehörigkeit f -, Ángehörigkeit f -;

2. (дачыненне да чаго-н) Mítwirkung f -, Téilnahme f - (an D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыпе́рціся

1. (да чаго-н) sich ánlehnen, sich léhnen (an A);

2. разм груб (прыйсці) herbéikommen* vi (s); herbéiströmen vi (s) (пра мноства)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дале́йшы, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца працягам чаго‑н. папярэдняга; наступны. Цэлае лета жыла Аленка думкаю аб новай школе, аб далейшай сваёй навуцы. Колас. Хлопцы пусціліся ў далейшую дарогу. Маўр. // Размешчаны за чым‑н., далей чаго‑н. [Макара] пацягнула паглядзець, што напісана там, на тых далейшых шчытках. Дуброўскі. // у знач. наз. дале́йшае, ‑ага, н. Будучае. У далейшым будзем рабіць інакш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасле́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) навуковы разгляд з мэтай пазнання, высвятлення чаго‑н. Даследаваць пытанне. □ Аўтару трэба было больш дэталёва даследаваць некаторыя моманты стылю К. Чорнага. Шкраба. // Уважліва і падрабязна агледзець (аглядаць) каго‑, што‑н., азнаёміцца (азнаямляцца) з чым‑н. для высвятлення, вывучэння каго‑, чаго‑н. Даследаваць нетры балот. Даследаваць дно ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

1. Дамагацца чаго‑н. прымусам, сілай, пагрозамі; настойліва патрабаваць. Вымагаць грошы.

2. чаго, са злучн. «каб» і без дап. Патрабаваць. Вымагаць да сябе ўвагі. Работа вымагае ўмення. □ Радасць працы вымагае, каб усё тое, што добра зроблена, было заўважана і адзначана. Чорны. Садзяцца госці, ды не зразу,.. Бо так шляхетнасць вымагае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)