полімерыя, ‑і, ж.

Спец. З’ява генетычнай сувязі палімера з простай малекулай, у выніку чаго малекулярная вага палімера кратна малекулярнай вазе простай малекулы.

[Грэч. polymereia — наяўнасць многіх частак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)