аксіге́н, аксіге́ніум

(лац. oxygenium, ад гр. oksys = кіслы + genos = нараджэнне)

лацінская назва кіслароду, якая ўжываецца ў назвах яго злучэнняў, працэсаў з яго ўдзелам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

абібо́цтва, ‑а, н.

Разм. пагард. Гультайства, лодарнічанне. Яна [жонка] яго, Ігналю, прабірала, як заўсёды, за яго абібоцтва і нядбаласць у гаспадарцы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мару́длівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць марудлівага. Больш за ўсіх ад Гаварушкі даставалася самому Дземідовічу за яго непаваротлівасць, за яго сялянскую марудлівасць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непаваро́тлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непаваротлівага. Больш за ўсіх ад Гаварушкі даставалася самому Дземідовічу за яго непаваротлівасць, за яго сялянскую марудлівасць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пустэ́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пустэльнага; бязлюднасць. Гэта чорная паласа зямлі змяніла выгляд усяго балота, ажывіла яго, парушыла яго пустэльнасць, здзічэласць. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фамілья́рны

(лац. familliaris = сямейны, дамашні)

бесцырымонны, развязны (аб чалавеку, яго паводзінах).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

answerable [ˈɑ:nsərəbl] adj. (to, for)

1. адка́зны (за);

I am answerable for his safety. Я нясу адказнасць за яго бяспеку.

2. на які́ можна даць адка́з;

His arguments are not answerable. На яго аргументы нельга адказаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

малева́ть несов., разг. малява́ць;

◊

не так стра́шен чёрт, как его́ малю́ют посл. не такі́ стра́шны чорт, як яго́ малю́юць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

изуро́довать сов.

1. зняве́чыць, скале́чыць; (испортить) сапсава́ць;

2. перен. зняве́чыць, скале́чыць; сапсава́ць;

жизнь его́ изуро́довала жыццё яго́ скале́чыла (сапсава́ла);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

приспе́ть сов.

1. (подоспеть) прост. надысці́, падаспе́ць;

2. (настать) разг. надысці́, наста́ць;

час его́ приспе́л час яго́ надышо́ў (наста́ў).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)