вы́пучыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Стаць выпуклым, уздуцца; выпнуцца. Выпучылася кара на дрэве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсма́жыцца, ‑жыцца; зак.

Смажачыся, стаць гатовым; засмажыцца або абсмажыцца. Сала абсмажылася. Катлеты падсмажыліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазагніва́цца, ‑аецца; зак.

Падгнісці; стаць гнілым — пра ўсё, многае. Капуста пазагнівалася. Яблыкі пазагніваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазле́жвацца, ‑аецца; зак.

Злегчыся, стаць больш цвёрдым, шчыльным — пра ўсё, многае. Сена пазлежвалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памачы́цца, ‑мачуся, ‑мочышся, ‑мочыцца; зак.

1. Разм. Стаць мокрым; змокнуць.

2. Выдзеліць мачу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праква́сіцца, ‑квасіцца; зак.

Стаць квашаным, закіснуць да гатоўнасці (для ежы). Капуста добра праквасілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прату́хнуць, ‑не; пр. пратух, ‑ла; зак.

Стаць тухлым, сапсаваным (аб прадуктах). Рыба пратухла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разба́віцца, ‑віцца; зак.

Разм. Стаць радчэйшым, слабейшым ад дабаўкі вады або іншай вадкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укі́снуць, ‑не; пр. укіс, ‑ла; зак.

Стаць кіслым, набыць неабходную кіслату. Укісла рошчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утушы́цца, утушыцца; зак.

Дайсці да гатоўнасці ад тушэння, стаць утушаным. Мяса добра ўтушылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)