Verbum

абжа́цца, абажнецца; зак.

Разм. Стаць добра жаць, рэзаць (пра серп, жняярку).

абяззу́бець, ‑бею, ‑бееш, ‑бее; зак.

Разм. Застацца без зубоў, стаць бяззубым.

абясхле́бець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Застацца без хлеба; стаць бясхлебным.

закаламу́ціцца, ‑ціцца; зак.

Разм. Замуціцца, стаць каламутным. Вада ў рэчцы закаламуцілася.

заква́сіцца, ‑сіцца; зак.

Стаць кіслым у выніку браджэння; закіснуць. Капуста заквасілася.

адвазі́ць, ‑важу, ‑возіш, ‑возіць; зак.

Скончыць вазіць. // Знасіцца, з’ездзіцца, стаць непрыгодным.

адраі́цца, ‑раіцца; зак.

Выдзеліцца з старога роя і стаць самастойным роем.

адрэгулява́цца, ‑люецца; зак.

Прыйсці ў неабходны для работы стан; стаць адрэгуляваным.

захла́міцца, ‑міцца; зак.

Стаць захламленым. [Міхаіл Пятровіч] выявіў, што лес моцна захламіўся. Шчарбатаў.

разва́жнічацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Стаць не ў меру важным.