stampede

[stæmˈpi:d]

1.

n.

1) пані́чныя ўцёкі (ста́тку, нато́ўпу)

2) стыхі́йны ма́савы рух

3) каўбо́йскія спабо́рніцтвы

2.

v.i.

пані́чна ўцяка́ць, разьбяга́цца

3.

v.t.

выкліка́ць пані́чныя ўцёкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fuss

[fʌs]

1.

n.

1) празьме́рная мітусьня́

2) пусты́я гу́таркі або́ турбо́ты

3) мітусьлі́вец -ўца m., неспако́йны чалаве́к

2.

v.i.

мітусі́цца

3.

v.t.

выкліка́ць неспако́й, турбава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uslösen

1.

vt

1) выкліка́ць; змуша́ць; быць прычы́най

2) расчапля́ць, размыка́ць

3) выкупля́ць, вызваля́ць (пры дапамозе выкупу)

2.

(sich) узня́цца, вы́бухнуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

call2 [kɔ:l] v.

1. называ́ць, дава́ць імя́;

What is it called in Belarusian? Як гэта будзе па-беларуску?

2. клі́каць, зваць, гука́ць;

call for help клі́каць на дапамо́гу;

call on/upon someone to do smth. fml закліка́ць каго́-н. зрабі́ць што-н.;

call to mind узга́дваць, успаміна́ць, прыпаміна́ць;

call to witness закліка́ць у све́дкі;

call smth. to a halt спыні́ць што-н.;

till called for да запатрабава́ння

3. тэлефанава́ць, звані́ць, выкліка́ць па тэлефо́не;

call an ambulance/a doctor/a taxi выкліка́ць ху́ткую дапамо́гу/до́ктара/таксі́

4. скліка́ць, ззыва́ць, арганізо́ўваць;

call a meeting скліка́ць сход

5. наве́дваць, захо́дзіць, заві́тваць;

call at захо́дзіць куды́-н.; спыня́цца дзе-н. (аб транспартных сродках);

call on smb. зайсці́ да каго́-н.

call a spade a spade называ́ць рэ́чы сваі́мі імёнамі;

call it a day infml даво́лі, до́сыць (працава́ць), на сёння хо́піць;

call smb.’s bluff не даць каму́-н. ашука́ць сябе́;

call smb. to account прыця́гваць каго́-н. да адка́знасці;

call smb. names абзыва́ць, абража́ць каго́-н.

call back [ˌkɔ:lˈbæk] phr. v. клі́каць наза́д, адкліка́ць; перазвані́ць, пазвані́ць (у адказ на тэлефонны званок);

call back one’s words узя́ць свае́ сло́вы наза́д

call forth [ˌkɔ:lˈfɔ:θ] phr. v. fml выкліка́ць (эмоцыі, пачуцці і г.д.)

call in [ˌkɔ:lˈɪn] phr. v.

1. выкліка́ць, запраша́ць; пасыла́ць па (каго́-н.);

2. патрабава́ць вярну́ць (доўг);

call in/into question ста́віць пад сумне́нне

call off [ˌkɔ:lˈɒf] phr. v. адмяня́ць, касава́ць; адклада́ць, адкла́дваць

call out [ˌkɔ:lˈaʊt] phr. v. кры́кнуць; выкліка́ць (пажарную каманду, узброеныя сілы); выкрыва́ць, выяўля́ць

call up [ˌkɔ:lˈʌp] phr. v.

1. тэлефанава́ць, звані́ць па тэлефо́не

2. выкліка́ць (успаміны)

3. прызыва́ць на во́інскую/вайско́вую слу́жбу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адазва́цца

1. (адгукнуцца) ntworten vt; erwdern vt, ntwort geben*;

2. (выказаць думку) sich äußern (аб кім-н., чым-н. über A);

3. (выклікаць адчуванне і г. д.) sich uswirken; influss hben [us¦üben]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

remind [rɪˈmaɪnd] v.

1. (about/of) напаміна́ць, рабі́ць напамі́н;

I must remind you of your promise. Я павінна напомніць вам аб вашым абяцанні

2. : remind smb. of smb./smth. нага́дваць каму́-н. каго́-н./што-н.; выкліка́ць успамі́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Verdcht

m -(e)s (wegen G – у чым-н.) падазрэ́нне

~ ggen j-n schöpfen — западо́зрыць каго́-н.

bei j-m in ~ gerten* [kmmen*] — вы́клікаць у каго́-н. падазрэ́нне

~ errgen [erwcken] — выкліка́ць падазрэ́нне

über jden ~ erhben sein — быць па-за ўся́кім падазрэ́ннем

der ~ trifft ihn — падазрэ́нне па́дае на яго́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

настро́іць, ‑строю, ‑строіш, ‑строіць; зак., каго-што.

1. Надаць музычнаму інструменту пэўную вышыню гуку. Настаўнік зняў са сцяны скрыпку, настроіў сяк-так струны і пачаў вадзіць па іх смыкам. Колас. Тым часам Віктар настроіў гітару і прыемным барытонам пачаў спяваць. Ваданосаў.

2. Падрыхтаваць да работы, наладзіць, адрэгуляваць (пра механізмы). Настроіць станкі. // Прыстасаваць для прыёму хваль (радыё, магнітных і пад.). [Сенатар] настроіў тэлевізар на другую хвалю. Гамолка.

3. Выклікаць які‑н. настрой. Простая, знаёмая з.. маленства, работа дала [Сіротку] асалоду, дзіўна хораша настроіла, зрабіла добрым, лагодным, вясёлым. Шамякін. Багатая кватэра настроіла Дземідзецкага на вясёлы лад. Новікаў. На філасофскі часам лад Настроіш думкі ты ў самоце. Колас.

4. Выклікаць у каго‑н. якія‑н. пачуцці, думкі (у адносінах да каго‑, чаго‑н.). Настроіць усіх супроць сябе. □ Бацька навучыў мяне чытаць буквар і разам з маці так настроіў на вучобу, што я з радасцю пераступіў школьны парог. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздражне́нне н.

1. (дзеянне) Reiz m -(e)s, -e, Rizung f -, -en;

паро́г раздражне́ння фізіял. Rizschwelle f -, -n;

2. (пачуццё прыкрасці) Geriztheit f -; Errgung f -;

з раздражне́ннем gerizt;

вы́клікаць раздражне́нне Geriztheit erwcken [uslösen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раздражне́нне н.

1. (дзеянне) Reiz m -es, -e; Rizung f -, -en;

паро́г раздражне́ння Rizschwelle f -, -n;

2. (пачуццё незадаволенасці, злосці) Geriztheit f -; Errgung f - (узбуджэнне);

з раздражне́ннем gerizt;

вы́клікаць раздражне́нне nmut errgen [uslösen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)