Раску́рстаць (раску́рштаць, раску́страць) ’разбудзіць, раскатурхаць’ (Сл. ПЗБ), раску́рстацца ’прыйсці да памяці’ (Варл., Сл. ПЗБ). Да ку́рстацца 2 ’корпацца, церабіцца’ (гл.), для якога прапануецца крыніца ў літ. kùrstytis ’спяшацца’, што цяжка вытлумачыць у семантычным плане. Магчыма ўзыходзіць да прасл. *kustrati, параўн. славен. razkuštrati ’узбіць, разлахмаціць валасы’, славац. kustriť, kuštriť ’трапаць, растрапаць’ і інш. (гл. ЭССЯ, 13, 136).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

oily

[ˈɔɪli]

adj.

1) але́йны

2) але́істы; блішча́сты, гля́нцавы (пра ліст); сьлі́зкі

3) тлу́сты (пра валасы́); масьляні́сты

4) ма́сьлены, саладжа́вы, лі́сьлівы

an oily smile — ма́сьленая ўсьме́шка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абгрунтава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абгрунтавана.

2. Тое, чым што‑н. абгрунтоўваецца; довад, доказ. Падняўся Малашанка, звыклым жэстам прыгладзіў валасы, напісаў чырвоным алоўкам на паперы нейкія лічбы і пачаў гаварыць, без адступленняў, як некаторыя, без тэарэтычных абгрунтаванняў — адразу аб справе. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблупі́цца, ‑лупіцца; зак.

Абдзерціся, адваліцца (пра верхні слой чаго‑н. — кару, скуру, фарбу і інш.). Аблупілася фарба — не падымаліся рукі, каб паднавіць яе. Шахавец. Валасы ў дзяўчыны выцвілі, твар загарэў, аж чорны стаў, а нос аблупіўся. Васілёнак. // Адпасці кавалкамі, абсыпацца (пра тынк і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасціме́сячны, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца шэсць месяцаў. Шасцімесячныя курсы. // Разлічаны на шэсць месяцаў. Жанчына ішла, горда ўскінуўшы галаву, валасы ў яе былі ў дробных кудзерках — шасцімесячная завіўка. Арабей.

2. Узростам у шэсць месяцаў. Шасцімесячнае дзіця.

3. Які належыць за шэсць месяцаў. Шасцімесячны аклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастры́гчы сов.

1. в разн. знач. постри́чь;

п. валасы́ — постри́чь во́лосы;

п. ў мана́хі — постри́чь в мона́хи;

2. (всех, многих) остри́чь; перестри́чь;

п. ўсіх аве́чак — перестри́чь всех ове́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

comb​2 [kəʊm] v.

1. часа́ць, прычэ́сваць, расчэ́сваць, зачэ́сваць;

comb one’s hair расчэ́сваць валасы́; прычэ́свацца;

comb wool часа́ць во́ўну

2. mil. прачэ́сваць (мясцовасць)

comb out [ˌkəʊmˈaʊt] phr. v. право́дзіць чы́стку (ва ўстанове і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

red​2 [red] adj. infml

1. чырво́ны;

a beautiful red rose прыго́жая чырво́ная ру́жа;

We painted the door bright red. Мы пафарбавалі дзверы ў ярка-чырвоны колер.

2. ры́жы, руды́;

red hair ры́жыя валасы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

umráhmen

vt

1) устаўля́ць у ра́мку, апраўля́ць; абрамля́ць (пра валасы і г.д.)

ein Tréffen musikálisch ~ — суправаджа́ць сустрэ́чу музы́чнымі выступле́ннямі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Валасні́к 1 ’гнойнае запаленне тканкі пальца’ (Шатал.); ’завусеніца’ (БРС, Гарэц., Некр.); валасень ’хвароба пальца’ (КЭС); ’гнойны стрыжань’ (Гарэц.); ’нарыў на косці’ (Жд.); ’рана’ (Мат. Гом.); ’хвароба нагцей’ (БРС, Грыг.); валасяніца ’хвароба’ (Федар., 1; Сержп., Грам.). Усе назвы хвароб паходзяць ад волас, паколькі грыбок пашкоджвае валасы, скуру і ногці (БелСЭ, 2, 567–568).

Валасні́к 2 ’леска, жылка ў вудзе’ (Гарэц.). Гл. валасень 3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)