1. Які мае шмат струкоў. Струкаватая фасоля.// Падобны да струна.
2.Разм. Кучаравы (пра шэрсць). / Пра валасы чалавека. Адкінуліся дзверцы і выткнулася белавалосая струкаватая галава шафёра, яшчэ зусім маладога хлопца.Пташнікаў.Кепка блінам ляжала на струкаватай рыжай галаве.Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)