апарат з наборам пласцінак для самастойнай работы па вывучэнню замежнай мовы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мультыпле́кс
(лац. multiplex = складаны, шматкратны)
літарадрукавальны тэлеграфны апарат з аўтаматычнай перадачай адначасова некалькіх тэлеграм адным каналам сувязі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сепара́тар
(лац. separator = аддзяліцель)
апарат для выдзялення якога-н. рэчыва з саставу другога (напр. с. для малака).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
-скаф
(гр. skaphe = лодка)
другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «судна», «апарат для падводных даследаванняў».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стэтафано́граф
(ад гр. stethos = грудзі + фанограф)
апарат для праслухоўвання і графічнага запісу шумаў сэрца і лёгкіх чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
электрафі́льтр
(ад электра + фільтр)
апарат для ачысткі газаў ад пылу і іншых цвёрдых прымесей пры дапамозе электрычнасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэлефо́н, ‑а, м.
1. Від электрасувязі, які дае магчымасць весці вусную размову паміж абанентамі, аддаленымі адзін ад другога на далёкую адлегласць. Гаварыць па тэлефоне. □ Неяк увечары пазваніў па тэлефоне сын маіх знаёмых Толік і запытаў, ці не магла б я даць яму якую-небудзь цікавую кніжку.Бяганская.
2. Электраакустычны апарат для перадачы І прыёму моўнай інфармацыі. Міжгародні тэлефон. Палявы тэлефон. □ Пятрэнка, а за ім Казімір з Ірынкай, прайшлі ў маленькі дырэктарскі кабінет, дзе на сцяне над сталом вісеў тэлефон.Краўчанка.// Нумар тэлефоннага апарата. Дакладны бяру тэлефон, Дакладны ведаю Адрас.Барадулін.
•••
Тэлефон-аўтамат — тэлефонны апарат з механічнай сістэмай аплаты тэлефонных размоў; таксафон.
Абарваць тэлефонгл. абарваць.
Вісець на тэлефонегл. вісець.
Сядзець на тэлефонегл. сядзець.
[Ад грэч. tēle — далёка і phōnē — гук.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АНХІМЮ́К Вячаслаў Лявонцьевіч
(н. 9.3.1915, г. Самарканд),
вучоны ў галіне аўтаматычнага кіравання. Д-ртэхн. н. (1975), праф. (1977). Скончыў Сярэднеазіяцкі індустр.ін-т (1939), з 1946 выкладаў у гэтым ін-це. З 1960 у БПІ. Навук. працы па аптымізаваных сістэмах электрамеханікі, электрапрыводах робатаў на мікрапрацэсарнай аснове. Распрацаваў матэм.апарат (функцыі кіравання) для дыскрэтных электрамех. сістэм.