Verbum

праліўны́, ‑ая, ‑ое.

Вельмі моцны, вялікі (пра дождж). Дзве гадзіны цягнулася навальніца, дзве гадзіны ішоў праліўны дождж, што, здавалася, мог заліць які хочаш пажар. Маўр. Наскрозь прамоклі шынялі Пад праліўным дажджом. Астрэйка.

пранасі́цца, ‑носіцца; зак.

1. Прадрацца ад доўгага нашэння; вынасіцца (пра адзенне, абутак). Чаравікі пранасіліся. □ І не знае, што надзець, Зося — гожая паненка. Проста сорамна глядзець, Пранасілася сукенка. Зарыцкі.

2. Насіцца некаторы час.

раско́лвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да раскалоцца.

2. Разм. Моцна балець (пра галаву). На наступны ўрок .. [Сцёпа] не застаўся. Сказаў: — Галава ажно расколваецца — і пайшоў дадому. Курто.

3. Зал. да расколваць.

ры́ссю, прысл.

1. Алюрам, сярэднім паміж галопам і шагам (пра каня). Конь бяжыць рыссю, і колы аж глушаць вуліцу. Баранавых.

2. Разм. Хутка, бягом. Па дарозе ад Нёмана рыссю ідзе сувязны. Брыль.

састрачы́ць, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак., што.

1. Злучыць строчкай. Састрачыць кавалкі матэрыялу.

2. Зрасходаваць, шыючы на швейнай машынцы (пра ніткі).

3. Пакрыць строчкай пры шыцці. Састрачыць каўнер.

4. Спісаць. Састрачыць аркуш паперы.

светлабо́кі, ‑ая, ‑ае.

Са светлымі бакамі (пра жывёлу, птушак, дрэвы). Андрэй з начальнікам штаба і камандзірамі атрадаў Павольна ішоў між стромкіх, светлабокіх соснаў і аглядваў тых, каму ўдалося вырвацца з блакады. Кулакоўскі.

сія́мскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Сіяма (старой афіцыйнай назвы Таіланда), сіямцаў.

•••

Сіямскія блізняты — а) зрослыя блізняты, якія нарадзіліся ў Сіяме ў пачатку 19 ст.; б) перан. (жарт.) пра неразлучных сяброў.

скрэ́бены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад скрэбці (у 2, 3 знач.).

2. у знач. прым. Такі, што скрэблі, чысцілі. Скрэбеная падлога.

3. у знач. прым. Чышчаны, абчышчаны (пра гародніну, рыбу).

спа́цца, спіцца; пр. спалася; безас. незак.

Пра жаданне, магчымасць спаць. На свежым лясным паветры спалася моцна і смачна. Машара. Пагасаюць агні над сталіцай, Засынаюць кварталы Масквы... Толькі нам, падарожным, не спіцца. Глебка.

сы́ра, безас. у знач. вык.

Пра наяўнасць або лішак дзе‑н. вільгаці. Тут [у калдобінах] сыра, і грыбы растуць усё лета, з вясны. Пташнікаў. Унізе было цёмна і сыра, як у глыбокім склепе. Мележ.