ква́піцца, -плюся, -пішся, -піцца; незак., на каго-што.

Пасягаць на што-н., мець жаданне завалодаць чым-н.

К. на чужое дабро.

|| зак. паква́піцца, -плюся, -пішся, -піцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парахня́, -і́, ж.

Дробныя, як пясок, сухія рэшткі сапрэлага або паточанага шашалем дрэва.

Бярвенне абярнулася на парахню.

П. сыплецца з каго-н. (вельмі стары; разм., пагард.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасячы́ і пасе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; -се́к, -кла; -сячы́; -се́чаны; зак., каго-што.

Высечы (высекчы), ссячы ў вялікай колькасці, зусім.

Пасеклі малады лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перада́тачны, -ая, -ае.

1. Які прызначаны, служыць для перадачы каго-, чаго-н.

П. механізм.

П. пункт.

2. Які пацвярджае перадачу чаго-н. каму-н.

П. акт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераду́жаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што (разм.).

1. Узяць верх, перамагчы.

П. хваробу.

2. Падужаць усіх, многіх або ўсё, многае.

|| незак. пераду́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перайма́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто запазычвае, пераймае што-н. у каго-, чаго-н.

|| ж. перайма́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. перайма́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перападлічы́ць, -ічу́, -і́чыш, -і́чыць; -і́чаны; зак., каго-што.

Зрабіць падлік нанава.

|| незак. перападлі́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перападлі́к, -у, м. П. тавараў; прым. перападліко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапясо́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго (што) (разм.).

Моцна прабраць, вынесці вымову за што-н.

П. на сходзе за безгаспадарчасць.

|| незак. прапясо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́прыяцель, -я, мн. -і, -яў, м.

Чалавек, які варожа адносіцца да каго-, чаго-н.

Нажыць сабе непрыяцеля.

|| ж. не́прыяцелька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., каго (што).

Прымушаць рабіць што-н. супроць жадання, волі.

Яе ніхто не няволіў ехаць туды.

|| зак. прыняво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)