псіхрафі́лы

(ад гр. psychros = халодны + -філ)

арганізмы, якія нармальна жывуць і размнажаюцца пры адносна нізкіх тэмпературах (бактэрыі, дрожджы, мікраскапічныя грыбы і водарасці).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыёсекста́нт

(ад радыё- + секстант)

навігацыйны прыбор, пры дапамозе якога ў любое надвор’е вызначаюць напрамак на Сонца па яго выпрамяненню ў галіне радыёхваляў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

разе́та

(фр. rosette)

1) тое, што і разетка ў 3 знач.;

2) тып аграньвання каштоўных камянёў, пры якім аснова каменя застаецца плоскай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэахо́рд

(ад гр. rheios = цячэнне, паток + -хорд)

прыбор у выглядзе нацягнутага дроту з паўзунком, пры дапамозе якога вымяраюць электрычнае супраціўленне праваднікоў току.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сінасто́з

(ад гр. syn = разам + osteon = косць)

анат. нерухомае злучэнне касцей паміж сабой (сінартроз) пры дапамозе касцявой тканкі (напр. зрашчэнне чарапных касцей).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэнабіёнты

(ад стэна- + біёнты)

арганізмы, здольныя існаваць толькі пры адносна пастаянных умовах навакольнага асяроддзя (тэмпературы, вільготнасці, асвятлення, ціску і г.д.); параўн. эўрыбіёнты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэрэафані́я

(ад стэрэа- + -фанія)

спосаб узнаўлення гуку, пры якім успрыняцце яго з’яўляецца аб’ёмна-прасторавым, дае ўяўленне аб яго крыніцы і напрамку гучання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэрпінгідра́т

(ад тэрпен + гідрат)

лекавы прэпарат, які здабываюць са шкіпінару, бясколерны парашок, горкі на смак; выкарыстоўваецца як адхарквальны сродак пры хранічным бранхіце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэургі́я

(гр. theurgia = цуд)

від магіі; дзеянні, пры дапамозе якіх веруючыя намагаюцца паўплываць на волю багоў і духаў, каб змяніць ход падзей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

уратрапі́н

(ад ура- + гр. trope = паварот, змена)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як супрацьмікробны сродак пры лячэнні халецыстыту, менінгіту, энцэфаліту і іншых хвароб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)