сінасто́з
(ад гр. syn = разам + osteon = косць)
анат. нерухомае злучэнне касцей паміж сабой (сінартроз) пры дапамозе касцявой тканкі (напр. зрашчэнне чарапных касцей).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)