даспява́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. даспяваць ​2 — даспець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жалезапрака́тны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для пракаткі жалеза. Жалезапракатны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жарэ́бнасць, ‑і, ж.

Стан жарэбнай кабылы, асліцы, вярблюдзіцы. Жарэбнасць кабыл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфа́рктны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інфаркту. Інфарктны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іпахо́ндрыя, ‑і, ж.

Хваравіта-прыгнечаны псіхічны стан; беспадстаўная боязь захворвання.

[Грэч. hypochondria.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кана́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. канаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кушчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. кусціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліня́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ліняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марне́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. марнець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мітусе́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. мітусіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)