наве́яць сов., в разн. знач. наве́ять;

н. мно́га пшані́цы — наве́ять мно́го пшени́цы;

н. прахало́ду — наве́ять прохла́ду;

н. сум — наве́ять грусть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

многагало́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа галоў. Многагаловы змей. // Які складаецца з мноства людзей або жывёл. Многагаловы натойп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаласава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., чаго.

Разм. Неакуратна, нядбайна нарэзаць або нарваць палосамі многа чаго‑н. Напаласаваць паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насумава́цца, ‑муюся, ‑муешся, ‑муецца; зак.

Разм. Пасумаваць многа, доўга. Як усе насумаваліся па.. [сонцы] за доўгую палярную ноч! Бяганская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начу́цца, ‑чуюся, ‑чуешся, ‑чуецца; зак.

Разм. Многа пачуць чаго‑н., даведацца аб кім‑, чым‑н. (з чутак, расказаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Прачытаць у нейкай або вялікай колькасці. Начытаць многа лекцый студэнтам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., каго-што і чаго.

Разм. Галіць доўга, неаднаразова; пагаліць многа каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папажа́ць, ‑жну, ‑жнеш, ‑жне; ‑жнём, ‑жняце; зак., што і чаго.

Разм. Жаць доўга, неаднаразова; зжаць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакало́ць, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак., каго-што і чаго.

Разм. Калоць доўга, неаднаразова; закалоць многа каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., што, чаго і без дап.

Разм. Касіць доўга, неаднаразова; скасіць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)