драздо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да дразда, належыць яму.
2. у знач. наз. драздо́выя, ‑ых. Сямейства птушак атрада вераб’іных, да якога адносяцца дрозд, салавей і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ёлачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ёлкі (у 2 знач.). Ёлачныя цацкі. □ Колькі гоману, радасці, вясёлай мітусні! І ў кожнага ў вачах гараць, пераліваюцца ёлачныя агні. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кавале́рскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кавалера, належыць яму. Кавалерскі такт. □ [Падлоўчы] успамінаў тады свае маладыя кавалерскія гады, свой жывы і гарачы нораў, свой спрыт да паненак. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кале́жскі, ‑ая, ‑ае.
Уст. Які мае адносіны да калегіі (у 3 знач.). // Як састаўная частка назваў чыноў у цывільных установах дарэвалюцыйнай Расіі. Калежскі рэгістратар. Калежскі асэсар. Калежскі саветнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камітэ́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камітэта, належыць яму. Спрытны кулачок у свой час паставіў быў справу, што на яго працавалі і камітэцкія ветракі і цагельня. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карэ́ктарскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да карэктара, належыць яму. Карэктарская работа. Карэктарская праўка. // у знач. наз. карэ́ктарская, ‑ай, ж. Памяшканне ў выдавецтве або друкарні, дзе працуюць карэктары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
красаві́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да красавіка, уласцівы красавіку. Два дні ішоў цёплы красавіцкі дождж. Шамякін. Весела зіхацела красавіцкае сонца. Шчарбатаў. // Які адбываецца ў красавіку. Красавіцкі пленум.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крушы́навы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да крушыны. Крушынавы куст.
2. у знач. наз. крушы́навыя, ‑ых. Сямейства кустоў і дрэў, да якога адносяцца крушына, дзяржыдрэва і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крывяны́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да крыві (у 1 знач.). Крывяны ціск. // Які складаецца з крыві, змяшчае ў сабе кроў. Крывяная капля. // Прыгатаваны з крыві. Крывяная каўбаса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
матро́скі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да матроса, матроскі. Пору далі работу — яго назначылі ў падручныя матроскаму повару. Шамякін. У прасоленай матроскай форме Маракі ў кубрыкі вяртаюцца. Лукша.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)