абаджга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Скусаць, пакусаць (пра пчол, аваднёў і інш.); апячы (крапівою).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгры́зці, ‑грызу, ‑грызеш, ‑грызе; ‑грызём, ‑грызяце; зак., каго-што.

Грызучы, абкусаць, аб’есці. Зайцы абгрызлі ствалы маладых дрэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдымі́ць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.

Абдаць дымам. Абдыміць пчол. // Пакрыць сажай, закуродыміць; задыміць. Абдыміць хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Накарміць звыш меры; пашкодзіць здароўю, даўшы з’есці лішняе. Абкарміць дзіця малаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмаро́зіць, ‑рожу, ‑розіш, ‑розіць; заг. абмарозь; зак., каго-што.

Пашкодзіць марозам; памарозіць, змарозіць. Абмарозіць пальцы на нагах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэзарыентава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.

Няправільна арыентаваць, увесці (уводзіць) у зман. Дэзарыентаваць праціўніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і каго-чаго.

Разм. Забракаваць у якой‑н. колькасці. Набракаваць тавару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць; зак., каго-чаго.

Вывесці ў вялікай колькасці. Навыводзіць коней з канюшань. Навыводзіць птушанят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паапы́рскваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Апырскаць усіх, многіх або ўсё, многае. Паапырскваць прахожых. Паапырскваць вінаграднікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павалту́зіць, ‑тужу, ‑тузіш, ‑тузіць; зак., каго.

Разм. Валтузіць на працягу нейкага часу. Надзя павалтузіла .. [камандзіра] за плячо. Бураўкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)