падво́х, ‑у, м.
Разм. Дзеянне, якое мае сваёй мэтай падвесці або паставіць каго‑н. у няёмкае, непрыемнае становішча. Стары, чакаючы, відаць, нейкага падвоху, дабрадушна ўсміхаецца і маўчыць. Дадзіёмаў. Хлапчук зноў ускінуў свае сінія вочы і, не ўбачыўшы на маім твары падвоху, хітранька ўсміхнуўся і глянуў на старога доктара. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сумо́та, ‑ы, ДМ ‑моце, ж.
Разм. Тое, што і сум. Некалькі хвілін прыемна было адпачыць, а потым паступова находзіла нейкая неадольная сумота і нават крыўдна рабілася за сваё становішча. Кулакоўскі. Марына слухае ў сумоце, А ў думках ёй карціць адно. Колас. Нудныя дні насталі для яго [Ігнася]. Сумота. Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
угра́знуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. уграз, ‑ла; зак.
Засесці, увязнуць у гразі. — На поплаве ледзь не ўгразлі, — дадаў, пасмялеўшы, Максім. Хомчанка. // перан. Разм. Трапіўшы ў якое‑н. становішча, не знайсці сіл, магчымасці выйсці з яго. Угразнуць у даўгах.
•••
Угразнуць па вушы ў чым — цалкам, поўнасцю аддацца чаму‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bring up
а) гадава́ць (дзяце́й); узгадо́ўваць
б) выхо́ўваць; адуко́ўваць; навуча́ць
в) прапанава́ць (плян) для дыску́сіі
г) ста́віць на вышэ́йшае стано́вішча; падыма́ць, узво́дзіць уго́ру
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
posture
[ˈpɑ:stʃər]
1.
n.
1) паста́ва, по́за f. (це́ла)
2) informal стано́вішча n., пазы́цыя f., стан -у m. (спра́ваў)
2.
v.
прыма́ць, займа́ць по́зу
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Не́марасць ’псіхічнае расстройства, выкліканае моцным жаданнем дасягнуць чаго-небудзь, зайздрасцю і інш.’ (навагр., Жыв. сл.), ’прыгнечаны стан духу’ (Некр.), ’бязрадаснае адчуванне’ (Гарэц., Др.), ’роспач, цяжкае становішча; слабасць’ (Сл. ПЗБ). Лічыцца запазычаннем з літ. nẽrimastis ’турботы’, пры гэтым адбылася перастаноўка складоў і адаптацыя да фанетычных асаблівасцей беларускай мовы (Грынавяцкене і інш., LKK, 16, 1975, 184), параўн. там жа форму без метатэзы — воран. не́рымасць ’тс’, што суадносіцца з іншым балтызмам ры́мсціць ’цярпець, вытрымліваць’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 70). Сюды ж не́марасціцца ’нездаровіцца’ (лід., Сл. ПЗБ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падыма́нне н
1. (чаго-н з зямлі і г. д.) Áufheben n -s;
2. (магчымасць утрымаць што-н цяжкае, аддзяліўшы ад зямлі) Hében n -s, Hébung f -;
3. (перамяшчэнне знізу ўверх) Hóchheben n -s;
падыма́нне дзіця́ці das Hóchheben des Kíndes;
4. (перавод у вертыкальнае становішча) Hébung f;
падыма́нне на́крыўкі die Hébung des Déckels;
5. (прыманне больш высокага становішча) Erhébung f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Láge
f -, -n
1) стано́вішча, месцазнахо́джанне
2) стан, сітуа́цыя
in der ~ sein — быць у ста́не, магчы́
Herr der ~ sein — быць гаспадаро́м стано́вішча
nach ~ der Dínge — па ста́ну рэ́чаў
j-n in éine péinliche ~ bríngen* — паста́віць каго́-н. у непрые́мнае стано́вішча
versétze dich in méine ~ — паста́ў сябе́ на маё ме́сца
3) слой, шыхт
4) вайск. залп, чарга́
5) кул. по́рцыя
6)
éine ~ Bier — па ку́флю пі́ва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
драматы́зм
(фр. dramatisme, ад гр. drama = дзеянне)
1) напружанасць дзеяння, вастрыня канфлікту ў літаратурным творы;
2) перан. крайняя напружанасць становішча, якой-н. сітуацыі, падзеі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
appointment
[əˈpɔɪntmənt]
n.
1) прызначэ́ньне n. (на пра́цу, стано́вішча); стано́вішча, ме́сца n.
2) прызначэ́ньне ча́су; дамо́ўленае спатка́ньне; візы́та f.
We made an appointment for tomorrow — Мы дамо́віліся сустрэ́цца за́ўтра
I have an appointment to see the doctor — У мяне́ прызна́чаны візы́т да ле́кара
to break an appointment — не прыйсьці́ на прызна́чанае спатка́ньне
•
- appointments
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)