выздараўле́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. выздараўліваць — выздаравець; папраўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрахле́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. адрахлець. Старэчае адрахленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акамяне́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. акамянець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акасцяне́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. акасцянець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзічэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. адзічэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблі́сценне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. аблісцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмяле́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. абмялець. Абмяленне возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмярцве́нне, ‑я, н.

Стан паводле дзеясл. абмярцвець (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрусе́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абрусець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абціска́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны, служыць для абціскання. Абціскальны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)