Verbum

пазапіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., вазе што.

Запхнуць куды‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Пазапіхаць мох у шчыліны. Пазапіхаць палонных у вагоны.

падава́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, заняты падачай чаго‑н. куды‑н. Стаяла гарачая пара жніва, і .. [бацька] працаваў у гумне падавальшчыкам снапоў у малатарню. Краўчанка.

напярэ́сцігі, прысл. і прыназ.

Абл. Напярэймы. Стары .. выбег, стаў напярэсцігі. — Вы куды гэта? Кулакоўскі. Трое ехалі па раллі, потым пусціліся напярэсцігі каню. Лобан.

прыпіса́цца, ‑пішуся, ‑пішашся, ‑пішацца; зак.

Запісаўшы сябе, стаць прылічаным куды‑н., да чаго‑н. Прыпісацца да прызыўнога ўчастка. Прыпісацца на пастаяннае месца жыхарства.

прыпха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. З цяжкасцю дайсці, прыйсці куды‑н. — Я сёння позна, Андрэй. Дарога псуецца, дарогі няма. Пакуль прыпхаўся... Чарнышэвіч.

аслупяне́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. аслупянець. Не відаць было, ці.. [гаспадар] куды гэтак пільна ўзіраецца, ці проста закамянеў у дзіўным аслупяненні. Зарэцкі.

малалю́дны, ‑ая, ‑ае.

З невялікай колькасцю людзей, немнагалюдны. «Куды ж цяпер падацца?» — запытаў у мыслях самога сябе Лабановіч, апынуўшыся на .. малалюднай плошчы. Колас.

заправа́дзіць, ‑ваджу, ‑вадзіш, ‑вадзіць; зак., каго-што.

Разм. Адаслаць, саслаць куды‑н. далёка ці надоўга. — Бацька заправадзіў млне памагаць у Дойлавай гаспадарцы. Адамчык.

вы́грабціся, ‑грабуся, ‑грабешся, ‑грабецца; зак.

Разм. Выйсці, пераадолеўшы сыпучы пясок або снег. Выграбціся на дарогу. // перан. Пераадольваючы цяжкасці, перашкоды, выйсці, выбіцца куды‑н.