окосе́ть сов., прост.

1. (стать косоглазым) стаць касаво́кім; (о глазах) скасі́цца;

2. перен. (опьянеть) ап’яне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

погово́рка пры́маўка, -кі ж.;

посло́вицы и погово́рки пры́казкі і пры́маўкі;

войти́ в погово́рку стаць пры́казкай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

созре́ть сов.

1. паспе́ць, вы́спець, мног. павыспява́ць;

2. перен. вы́спець; (стать взрослым) стаць ста́лым (даро́слым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спере́ться сов., уст., прост.

1. (стесниться) спе́рціся;

2. (стать тяжёлым, душным — о воздухе) стаць ця́жкім.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абагаці́цца, ‑гачуся, ‑гацішся, ‑гаціцца; зак.

1. Стаць багатым, разбагацець.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць багацейшым на якое‑н. рэчыва (пра глебу, руду, мінералы і пад.). Глеба абагацілася азотам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыручы́цца, ‑ручуся, ‑ручышся, ‑ручыцца; зак.

1. Стаць ручным, прывыкнуць да каго‑, чаго‑н. Алень хутка прыручыўся. □ Прыручыўся [заяц], стаў дваровы, У шкоду больш не пабяжыць. Калачынскі.

2. перан. Разм. Стаць даверлівым, паслухмяным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разагрэ́цца, ‑грэюся, ‑граешся, ‑граецца; зак.

Стаць цёплым, гарачым; нагрэцца. Жалеза разагрэлася. // Зноў стаць гарачым. Суп разагрэўся. // Разм. Адчуць цяпло ў сваім целе, сагрэцца. Разагрэліся хлопцы, на ўсё забылі. Кіпіць работа... Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзічэ́ць

1. verwldern vi (S), verwhrlosen vi (s);

2. перан (стаць нелюдзімым) mnschenscheu wrden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

clamp2 [klæmp] v. змацо́ўваць, заціска́ць, сашчапля́ць

clamp down [ˌklæmpˈdaʊn] phr. v. (on smb./smth.) стаць стро́гім/патрабава́льным (да каго́-н.); спыні́ць/спрабава́ць спыні́ць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пераста́ча, трэстамі ’перахват’ (саліг., Нар. словатв.), рус. пск., цвяр. перестачиться ’супраціўляцца, упірацца’. Да пера- і стачыць (гл.) ці пера і стаць (< -statja).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)