гарава́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. гараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. гарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блю́мінг, ‑а, м.

Магутны пракатны стан для абціскання сталёвых зліткаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вало́данне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. валодаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вар’ява́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. вар’явацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апусце́нне, ‑я, н.

Стан паводле дзеясл. апусцець (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асуджэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. асудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атручэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. атруціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацвярдзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ацвярдзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бедава́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. бедаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)