Verbum

вярэ́дзіцца, вярэджуся, вярэдзішся, вярэдзіцца; незак.

Разм.

1. Шкодзіць самому сабе, натруджвацца, надрывацца, што‑н. робячы.

2. Зал. да вярэдзіць.

адубяне́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і адубелы. Адубянелы ад марозу Выцягваў Саўка з тайніка Сабе й Лявону папяросу. Гаўрусёў.

амія́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аміяку. Аміячны завод. // Які мае ў сабе аміяк. Аміячная салетра. Аміячная соль.

ікраны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае ў сабе ікру. Ікраная рыба.

2. Які мае адносіны да ікры. Ікраная бочка.

камандзі́рства, ‑а, н.

Дзейнасць і пасада камандзіра. За працяглы час камандзірства .. [Карпенка] узяў сабе за правіла: усё няпэўнае ўтойваць. Быкаў.

канфлі́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які заключае ў сабе канфлікт, звязаны з канфліктам. Канфліктная п’еса. Канфліктная справа.

•••

Канфліктная камісія гл. камісія.

кля́ўзны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які заключае ў сабе кляўзу. Кляўзнае пісьмо. // Які займаецца кляўзамі; схільны да кляўз. Кляўзны чалавек.

неадзе́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае на сабе адзення; голы.

2. Дрэнна адзеты або адзеты не па сезону.

пабры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., каго-што.

Зрэзаць брытвай начыста валасы сабе або каму‑н. Пабрыць бараду. Пабрыць хворага.

падстры́гчыся, ‑стрыгуся, ‑стрыжэшся, ‑стрыжэцца; ‑стрыжомся, ‑стрыжацеся; пр. падстрыгся, ‑стрыглася; заг. падстрыжыся; зак.

Падстрыгчы самому або даць падстрыгчы сабе валасы.