The air was saturated with moisture — Паве́тра было́ прася́кнутае ві́льгацьцю
a saturated solution — насы́чаны раство́р
2) напаўня́ць, перапаўняць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
eddy
[ˈedi]1.
n., pl. -dies
1) малы́ вір (вады́, паве́тра), віхо́р -ру́m.
2) клубы́(ды́му, імглы́, ду́мак)
2.
v.
круці́ць (-ца); бурлі́ць; вірава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
constitution[ˌkɒnstɪˈtju:ʃn]n.
1. канстыту́цыя;
the US Constitution Канстыту́цыя Злу́чаных Шта́таў Аме́рыкі
2. склад це́ла;
He has a strong constitution. У яго здаровы арганізм.
3.fml склад, саста́ў, будо́ва;
the constitution of the air саста́ў/склад паве́тра
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wing2[wɪŋ]v.
1. ляце́ць; рассяка́ць паве́тра; ляце́ць на самалёце;
A bird wings the sky. Птушка лятае ў паднябессі.
2. ра́ніць у крыло́ або́ ў руку́;
wing a bird падстрэ́ліць пту́шку
♦
wing itinfml імправізава́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ветраго́н, ‑а, м.
1.Разм.неадабр. Легкадумны, пусты чалавек. Былі .. [хлапчукі] малыя, неразумныя ветрагоны.Шынклер.— Не жонка, а ветрагон, — сказала маці. — Гатаваць абеды не збіраецца... Ды на тых харчах, што ў сталоўцы, ногі выцягнеш...Гаўрылкін.
2.Спец. Прыстасаванне для ўтварэння моцнага патоку паветра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гаю́чы, ‑ая, ‑ае.
Карысны для здароўя; здольны вылечваць хваробу, садзейнічаць аздараўленню. Гаючае паветра. Гаючая трава. □ Ад гутаркі з Якавам у Андрэя быў такі душэўны стан, што як быццам яго напаіў хто гаючай вадой, якая так і разыходзілася цеплынёй па ўсім целе.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
душні́к, ‑а, м.
Адтуліна, дзірка ў чым‑н. для доступу паветра. Таклюсін пакойчык быў зусім адгароджаны ад кухні. Адною сцяною яго служыў выступ, куды Лапко прапусціў душнік для награвання пакоя.Колас.Каб бульба прасыхала і не гарэла, у капцах паставяць душнікі.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пахму́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Непагодлівы, змрочны, хмарны. Пахмурнае надвор’е. □ Халаднаваты, пахмурны ранак. Неба шэрае, паветра вільготнае.В. Вольскі.Ноч была цёмная, пахмурная.Асіпенка.
2.перан. Змрочны, невясёлы. Усюды заўважалі мы пахмурны настрой у людзей.Лынькоў.Дзён праз колькі новенькая [настаўніца] стала пахмурная.Янкоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прадзіма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1.Незак.да прадзьмуць (у 1, 2 знач.).
2. і без дап. Праходзіць наскрозь праз што‑н., дзьмуць з усіх бакоў (аб патоку паветра, аб ветры). Нас прадзімае вецер свежы, Мы ловім пырскі І дрыжым.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пракі́слы, ‑ая, ‑ае.
Сапсаваны ў выніку браджэння; кіслы. Пракіслае віно. □ Суздалеў сышоў у Ціхарэцку з поезда і піў на аўтобуснай станцыі пры саракаградуснай спёцы пракіслы морс — шклянку за шклянкай.Чыгрынаў.// Уласцівы чаму‑н. сапсаванаму, непрыемны (пра пах). Пракіслы пах паветра ў пакоі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)